Reviews Athene 2024
Neverland - amen
20-4-24 3 personen - ontsnapt
Cijfer : 9.5
Let us pray for more of this
Een kerkelijk thema is er een dat juist gebracht erg eng kan zijn.
Monnikenzang of vroom geprevel (voor de fans ;-) ), wierrook geur, kaarsen, het is allemaal zo sfeervol.
Tegelijkertijd ligt het ook gevoelig, want wat voor de een tof en sfeervol is, is voor de ander godslastering.
Voor mij is het een escape room, niet meer, niet minder.
Onthaal:
Ja Neverland is één van die escape rooms die het wat anders wilt doen in Athene en dat zie je buiten al.
De gevel is netjes gedecoreerd en het geeft me hoop voor binnen.
Je kan hier niet naar de wc, ook niet in de kamer, hou hier rekening mee.
Er is geen onthaal, geen inleiding, het spel start zodra de bel gaat en een voor 1 ga je naar binnen.
Kamer:
Deze kamer is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
Dat alleen al maakt het net een stukje enger naar mijn mening.
We gaan terug naar 1981, Milaan, het Certosa di Pavia klooster.
Tijdens dit spel komen we erachter wat er juist gebeurd is en wat de gevolgen zijn.
Dat deze kamer het niet alleen buiten anders aanpakt, maar ook binnen is meteen duidelijk.
De bouwers spelen met decor, techniek en analoog en vormen het om tot 1 geheel.
Ik vond de flow hier erg goed, de puzzels leuk, niet te makkelijk maar ook niet overdreven langdradig of moeilijk.
Met een team van 3 a 4 personen heb je hier lekker je werk.
Ze blijven zoveel mogelijk weg van de truckjes die andere rooms uithalen, dus je hebt hier licht, geen rook en geen kettingzaag, maak dat mee.
In ruil krijg je goed acteerwerk dat gezien mag worden, techniek die ondersteunend werkt en een einde dat zich aanpast aan jou keuzes en dat hebben we nog niet vaak gezien.
Conclusie:
Zo simpel kan het zijn. Een simpel maar duidelijk verhaal, een goed decor dat gezien mag worden zonder dat we 120 minuten in de donker rondlopen en toffe puzzels en opdrachten.
Ook het gebruik van techniek schuwen ze hier niet en dan merk je aan het aantal hangsloten.
Ik heb me echt goed geamuseerd in deze kamer en konden ze nog iets meer opbouw geven aan de scares + de afwerking naar het volgende niveau tillen, dan was het absoluut een 10.
Van onze collega die de andere room van hun speelden, hoorde we dat die kamer nog beter was op elk front.
Het is trouwens een prequel op deze kamer, maar in elke volgorde te spelen.
Brain on - jumanji
19-4-24 3 personen - ontsnapt
Cijfer : 7.5
Tof idee, matige uitwerking
Er waren een aantal kamers waar ik deze trip naar uit keek en Jumanji was er 1 van.
Sowieso een kamer waar een acteur in past en een enorme meerwaarde kan zijn, maar dan ook nog eens ingericht als een komedie…
Onthaal:
Brain On voelde voor mij echt aan als een escape room van BE/NL. Het contact op voorhand liep al erg vlot en ook buiten de normale uren spelen bleek hier mogelijk.
Tevens hebben ze een kleine ontvangstruimte, veel afwisseling in hun rooms en houden ze van puzzels. Ze gaan dus niet mainstream mee met wat iedereen anders doet.
Hun horrorkamer heet Outcast, de beginners kamer Elixer of life en hun grappige kamer Jumanji.
Wij spelen ze alle 3 en het was echt tof om ook eens een kamer te spelen zonder acteur of spanning.
Kamer:
Brain On had ons al verrast door hun goede afwerking en leuke ruimtes. Benieuwd of Jumanji dit vasthoudt.
Toegegeven het is niet de meest originele kamer. Je leunt op bestaande IP in een thema wat bijna onmogelijk goed neer te zetten is.
De acteur zal dus het verschil moeten maken.
De kamer start opnieuw tof. Leuke puzzels, tof decor en dan hoor je de trommels…. Jumanji… Jumanji… Jumanji…….
De wereld van Jumanji gaat voor ons open en het decor blijft tof. We maken ook kennis met, mmm, ja wie eigenlijk. In ieder geval iemand die al iets te lang alleen vast zit.
Aan ons de opdracht om zelf en liefst met onze nieuwe vriend te ontsnappen uit deze vreemde wereld.
Het stukje komedie is zeer beperkt en hier had ik echt meer van verwacht. Het beperkt zich veelal tot visuele grapjes en raar gedrag.
De acteur doet lekker mee, maar tegelijkertijd is hij ook de beperkende factor. Je weet namelijk nooit of je nu een puzzel of raadsel kan oplossen zonder hem. Dat lijdt vaak tot een frustratiegevoel. Je wordt eigenlijk belemmerd in je progressie door de acteur, veelal zonder reden.
Je moet bv 4 zaken zoeken, 3 vindt je redelijk vlot en de 4de blijkt onvindbaar. Dan blijkt de acteur die te hebben, iets wat hij pas na een tijd plotseling aangeeft.
Ja dan denk je wel: hoe had ik dit ;moeten weten, was het te voorkomen, was er een manier om het vlotter te laten gaan of moet dit steeds tijd kosten.
De acteur houdt zijn rol van afgezonderde gekkie wel goed vast en hoewel het erg gestript overkomt hebben we met onze groep wel een leuke tijd in deze kamer.
Conclusie:
Zoals ik al aangaf is dit een moeilijk thema om goed neer te zetten. De insteek van een grappige acteur kan tof zijn, alleen is de uitwerking niet geslaagd.
Ook de kamer valt een beetje tegen op vlak van ruimtes en onderdompeling, maar tegelijkertijd zitten er ook toffe elementen in.
Toch was ik blij dat ik hem speelde, puur door het overaanbod van horror werkt deze kamer lekker verfrissend en komen ze misschien met iets meer weg dan eigenlijk zou moeten.
Ben je bij Brain On, pak hem dan lekker mee.
spookey escape - orfanato angry souls
19-4-24 4 personen - ontsnapt
Cijfer : 8
Wie zijn we en wat zeg je?
Deze kamer kwam pas redelijk laat op onze planning, puur en alleen omdat ik erg benieuwd was hoe zij een weeshuis zouden uitvoeren en omdat het prima paste in onze bestaande planning.
Ontvangst:
Ja zoals onze vriend Stan al schrijft, deze bouwwerf van een appartementsgebouw geeft in ieder geval al niet veel goede moed voor de room zelf.
Absurd eigenlijk waar zij overal maar rooms weten te bouwen, ongeacht de uitstraling van het pand of buurt…
Nadat we de klim naar de derde verdieping overleefd hebben zonder naar beneden geflikkerd te zijn, bergen we onze spullen op en openen we de deur naar het weeshuis.
Hoe vreselijk de trip naar boven was, zo goed ziet het er hier uit.
Kamer:
We komen ons klein manneke ophalen bij dit wel erg sfeervolle weeshuis. De juiste papieren zijn ingevuld en vanavond is het grote moment.
Waarom het verhaal dan plots draait waardoor wij plots in het weeshuis moeten verblijven is me een raadsel want wij zijn geen kinderen of wezen.
In ieder geval is het een goed excuus om ons op te splitsen en de ware aard van het weeshuis te laten ervaren.
De hele reden waarom we er zijn en hoe er tegen ons gedaan wordt kan de kliko in, want er is geen touw aan vast te knopen. We krijgen soms scares te verwerken en ff later doet dezelfde persoon weer gewoon of we daar horen te zijn.
Uiteraard spelen we het spel gewoon mee, want de interacties zijn tof, het interieur realistisch en de flow wordt goed aangestuurd door licht en de hintmachine die we al eens eerder gezien hebben, maar wel passend is. Door kleine, subtiele aanwijzingen voelt het niet echt als een hint aan en maak je goede progressie in de kamer.
Persoonlijk vond ik de stukjes waarin je als weeskind behandeld wordt enorm tof en ik denk dat dit het uitgangspunt van de kamer moet zijn. Je komt geen kind adopteren, je wordt zelf in een weeshuis geplaatst, daar kom je erachter wat hier allemaal gebeurt en met elkaar moet je een manier vinden om te ontsnappen zonder dat de hoofdnon ontdekt wat je doet.
Ergens tijdens het spel wordt je weer tot de orde geroepen en moet je weer naar je eigen slaapkamer. En dan hoor je dingen, een huilend klein meisje dat hier weg wil.
Maar dat bleek Stan te zijn en wat doe je dan? Dan ga je stiekem naar zijn kamer toe om hem de scare van zijn leven te bezorgen en dan samen in bed te kruipen voor we ontdekt worden :-)
De puzzels onderweg voelen random aan en zijn vooral passend in het thema van de room. Ik had liever gezien dat we meer te weten kwamen over de waarheid van dit weeshuis, iets wat prima had gekund. Die waarheid kom je wel te weten door andere elementen en ook dat is weer een beetje inspiratieloos.
Wat het minste was aan deze kamer was het einde. Grote ruimte waar zo een apotheose in kon, maar hier was duidelijk het geld op en geen inspiratie meer voor iets tofs.
En wat doe je dan? Rook? Licht uit? Of geluid lekker hard?
Er werd gekozen voor het laatste, totaal zonder reden en ons hintsysteem werkt dan natuurlijk ook niet meer. Deze ruimte kan echt een fantastisch schouwspel worden met de acteurs, maar dat is het helaas niet.
We ontsnappen met een gelaten gevoel, een waar je van weet hier zit potentie in, maar het komt er nu niet uit. Toch laten ze zien dat horror wel kan op een realistisch manier, alleen houden ze het niet vast tot op het einde.
Conclusie:
Dit thema is uitermate geschikt voor Athene.
Decoratie is hier ok, de effecten aanwezig en ze laten in het begin zien dat ze ook subtiel aan het werk kunnen gaan.
Pas het verhaal een beetje aan, kies een richting wie wij zijn en houdt dat vast en niet onbelangrijk, pas het einde aan en we hebben echt een topper.
Ik vond het zeker geen slechte room en hij verraste me echt op veel vlakken en net daarom dat ik bepaalde zaken jammer vond, net omdat deze kamer alles heeft om bij de top te horen.
Brain on - elixer of life
18-4-24 3 personen - ontsnapt
Cijfer : 7
Braaf puzzelen in Athene
Bij Brain on dachten ze lekker mee waardoor wij met onze groep van 7 lekker de 3 rooms buiten openingsuren konden spelen.
En hoe beter dan ff te ontsnappen aan al het horrorgeweld, dan met een ouderwetse puzzelkamer :-)
Onthaal:
Brain On voelde voor mij echt aan als een escape room van BE/NL. Het contact op voorhand liep al erg vlot en ook buiten de normale uren spelen bleek hier mogelijk.
Tevens hebben ze een kleine ontvangstruimte, veel afwisseling in hun rooms en houden ze van puzzels. Ze gaan dus niet mainstream mee met wat iedereen anders doet.
Hun horrorkamer heet Outcast, de beginners kamer Elixer of life en hun grappige kamer Jumanji.
Wij spelen ze alle 3 en het was echt tof om ook eens een kamer te spelen zonder acteur of spanning.
Kamer:
Heel eerlijk, het voelde ook wel eens goed aan om gewoon een normale escape room te spelen. Benieuwd wat ze in Athene ervan bakken als ze het licht aan moeten laten en er geen acteur in je gezicht loopt te schreeuwen.
En ja toegegeven, deze kamer doet het nog niet zo slecht. De decoratie is prima, de afwerking is meer dan ok en de puzzels echt fijn. De ruimtes zijn wel aan de kleine kant, dus een advies zou hier zijn: max 3 spelers.
Ook de room zelf verbaasde ook niet qua aantal ruimtes ofzo, het is gewoon een prima beginnerskamer met een breed spectrum van de puzzels die we allemaal kennen.
Het thema is niet bijzonder origineel en de uitwerking is gewoon ok te noemen.
De puzzels zijn goed verwerkt in het decor, dat compleet aanvoelt. Geen lege ruimte met wat props, maar mooi gevulde ruimtes. De puzzels hebben soms met het verhaal te maken, maar voelen meer losstaand aan, enkel op het einde komt het goed samen.
Wij speelden hem met 1 hint en hadden gewoon een fijne, rustige tijd.
Conclusie:
Ff een break van al het horrorgeweld, dan is dit een prima room voor een prima prijs.
Ze maken gebruik van techniek, het decor was echt prima, net als de afwerking.
Alleen voelt het een beetje als een 2 persoonskamer aan, dan voor een grotere groep.
De kamer stelde voor mij een beetje teleur met de algemene sfeer (licht, geluid en effecten) en het was gewoon te braaf.
Brain on -outcast
18-4-24 3 personen - ontsnapt
Cijfer : 9
Verwachtingen overtroffen
Toen ik contact zocht met de eigenaar was het eigenlijk niet de bedoeling om alle 3 de kamers te spelen.
Outcast was een van die kamers waar ik erg over twijfelde. Het schreeuwde langs alle kant Sanatorium en die heb ik ondertussen al genoeg gespeeld.
Ook had ik ergens een beeld in mijn hoofd dat de afwerking, het decor en de uitwerking erg minimaal gingen zijn, dus toen de eigenaar eigenlijk aangaf: willen jullie alle 3 mijn rooms spelen, gaf ik ook netjes aan dat ik twijfelde.
De prijs en het feit dat we er geen andere rooms voor moesten laten vallen, heeft ons uiteindelijk doen beslissen om hem toch mee te nemen.
Onthaal:
Brain On voelde voor mij echt aan als een escape room van BE/NL. Het contact op voorhand liep al erg vlot en ook buiten de normale uren spelen bleek hier mogelijk.
Tevens hebben ze een kleine ontvangstruimte, veel afwisseling in hun rooms en houden ze van puzzels. Ze gaan dus niet mainstream mee met wat iedereen anders doet.
Hun horrorkamer heet Outcast, de beginners kamer Elixer of life en hun grappige kamer Jumanji.
Wij spelen ze alle 3 en het was echt tof om ook eens een kamer te spelen zonder acteur of spanning.
Kamer:
Met 0 verwachtingen ging ik hier binnen, maar het moet gezegd, vanaf minuut 1 was ik aangenaam verrast. We hebben sfeervol licht, we hebben een decor dat realistisch aanvoelt en we hebben leuke puzzels.
Dit is een kamer die spannend en met momenten eng is, maar ook rust bied. Het is absoluut geen die hard kamer, eigenlijk zoals mijn collega al schrijven, een goede opwarmer.
De kamer houdt zijn niveau consistent vast en de hele kamer voelt erg realistisch aan. 1 persoon in ons team vond dit echt een enge kamer, net door het thema en de goede uitvoering ervan.
De kamer bouwt lekker op, heeft goede scares op de juiste momenten, maar bied ook af en toe rust, daardoor staat de spanningsboog niet continue op 100% wat echt prima is.
Ook gebruiken ze best wat techniek om de hele ruimte net echter te doen aanvoelen en meer te laten leven.
Het verhaal was duidelijk en de puzzels voor 3 personen goed te doen. Je hebt dan ruimte en er is voor iedereen wat te doen.
Het thema is een beetje uitgekauwd, maar de uitvoering is wel beter dan wat ik eerder al heb gezien.
Waar Sanatorium meer gaat over het benauwde, het onaangename en de interactie met desbetreffende personages, draait het hier meer om de puzzels.
Conclusie:
Ja ik ben blij dat ik hem gespeeld heb. Weet je niet of horror iets voor je is, dan is dit echt een iets mildere vorm wat je in Athene tegenkomt. Voor NL en BE begrippen is het nog steeds waarschijnlijk heftig ;-)
Het decor was goed, de puzzels hebben een goede logica en de acteur(s) zaten goed in hun rol.
Prima kamer om mee te nemen.
ban bang theory - the litchver woodland
20-4-24 4 personen - ontsnapt
Cijfer : 8.5
Escapen in het bos
Deze kamer stond de vorige keer op de planning, maar kon helaas toen niet doorgaan.
Ondertussen had ik de versie in Dusseldorf gespeeld met het idee: ik kom 123 toch niet meer in Athene.
Dankzij de eigenaar die een extra tijdslot creëerde konden we alsnog de verschillen tussen beide rooms gaan ontdekken.
Onthaal:
Deze kamer boek je, tenzij je Grieks kan, met een vertaler (30 euro). Deze man staat je buiten dus ook op te wachten en samen ga je naar binnen. Waar ik vroeger meteen gezegd zou hebben dat het lui en onnodig is, is het bij de meeste kamers echt een toevoeging. Het geeft een soort van authentieke sfeer dat jij samen met die vertaler ergens binnen moet en de locale bevolking moet ondervragen.
Je kan hier nog netjes naar de wc voor je start, maar eigenlijk is alles in thema vanaf het moment dat je naar binnen gaat.
Kamer:
We komen samen in de woonkamer van een lokale bewoner die ons waarschuwt niet het bos in te gaan. Ondanks dat er een meisje vermist is, laat het weer het niet echt toe.
We zijn doorzetters natuurlijk en dringen aan en niet veel later belanden we waar we moeten zijn.
De manier waarop blijkt hier ook een gemiste kans. Ik had ergens stiekem gehoopt dat het hier anders uitgevoerd zou zijn, maar helaas.
Het is dezelfde omslachtige manier terwijl het zo simpel goed gedaan kan worden.
Tevens lopen we hier tegen hetzelfde probleempje aan als in Duitsland en waar een deel van ons het met me eens was, vond een ander deel dit weer gaaf. Laat ons het erop houden dat ik minder meer vind en graag iets van opbouw zie.
Maar op een ding blinkt deze kamer wel uit en dat is de ruimte. Die heeft iets wat een heel aparte uitwerking heeft en mist in Duitsland.
Wat ook anders is, is de ondergrond. Deze is in Duitsland realistischer als je die lompe betonnen blok wegdenkt.
Het verhaal is aan de ene kant vrij simpel, aan de andere kant komt het niet helemaal zo over. Het is dat ze je de uitleg geven dat je denkt, ok ja dat zou kunnen, maar zo heb ik het dus niet ervaren. De uitwerking is hier op een aantal details na identiek welke versie je ook gaat spelen.
Het einde blijf ik zwak vinden. Het is een goedkoop excuus en ik wil hun het voordeel van de twijfel nog geven aangezien hun al best lang bestaan, maar het voelt zo inspiratieloos aan…. 13 in een dozijn.
Conclusie:
Waar de betere kloon van Sanatorium in Duitsland staat, vind ik persoonlijk dat Litchver Woordland beter is dan The Dark Forrest. Er zijn kleine verschillen tussen de 2 waar soms Duitsland wint of andersom.
Bij beide blijf ik denken: hier zat meer in want het concept is gaaf en de uitwerking redelijk goed, zeker voor Griekse begrippen.
Heb je hem in ieder geval nog niet gespeeld, speel hem dan in Athene.
seven souls - why?
20-4-24 3 personen - ontsnapt
Cijfer : 8.5
Origineel maar teveel voor 1 room
Bij onze 2de trip was deze kamer net niet klaar waardoor hij last minute vervangen diende te worden.
Iets sprak mij gewoon aan bij deze room en ze benadrukten overal waar ze maar konden: dit is geen horrorkamer.
Nou, zo een kamer is welkom.
Onthaal:
De visual die deze kamer gebruikt gaf mij het idee van een soldaat die alleen door een bos loopt. De titel, daar kan je alle kanten mee uit, maar het uiteindelijke plot is best origineel.
De kamer is in ieder geval goed te vinden en binnen is er een grote ontvangstruimte.
Je kan hier eigenlijk niet op voorhand naar de wc, enkel in een noodgeval zou dit kunnen.
Ze deden een beetje mysterieus over de reden, maar die is zeer simpel. Je moet namelijk door de volledige kamer om er te geraken en dat doen ze geblinddoekt. Daar gaat zoveel tijd mee verloren dat ze het liever vermijden.
Je bent dus gewaarschuwd.
Het verhaal start bij binnenkomst en is raar uitgevoerd. Het past niet echt in de setting en ik zou het meteen vervangen door een geloofwaardigere methode.
Kamer:
Wij gaan als maatschappelijk werkers op bezoek bij Nikitas. Hij heeft ons gebeld dat er van alles misloopt met zijn opvang. Nikitas is namelijk een volwassene met het IQ van een kind. Aan ons om uit te zoeken wat daar fout loopt en of hij daar nog wel kan verblijven.
Origineel is het minste wat je hiervan kan zeggen.
Gewapend met een clipboard vol vragen zoeken we ons een weg naar binnen.
De start verloopt een beetje moeizaam voor ons en dit was een van de mindere zaken van de kamer. Net als de inleiding is dit onnodig en zou een stukje acteerwerk beter passen.
Maar wat zit deze acteur goed in zijn rol, wat zet hij hier een performance neer. Net als bij Don’t take a breath moet je hier het idee van puur escapen een beetje loslaten. Je gaat hier een verhaal meemaken dat grotendeels gescript is.
Dat vraagt af en toe wat discipline en voor sommige van ons toekijken en niks doen. Maar eens je jezelf daar over zet en meegaat in het verhaal kun je hier een erg toffe en vooral originele ervaring krijgen.
De kamer loopt voor mij lekker door tot we ongeveer op 70% zitten, daar gaat het voor mij een beetje mis. Het verhaal wordt op dat punt complexer dan nodig en een stukje ongeloofwaardig.
De puzzels worden minder, de uitwerking goedkoop en er zijn plottwists waar M. Night Shyamalan jaloers op zou zijn.
Maar het is teveel, teveel voor deze kamer die eigenlijk zoveel niet nodig heeft.
Naar het einde toe bots je ook op het feit dat niet elke acteur even goed Engels spreekt en hoewel we duidelijk zien dat de beste man alles geeft, gaat het effect wat verloren door de onverstaanbaarheid waarop.
Conclusie:
Mixed feelings want het is super origineel wat ze hier proberen te doen en dat waardeer ik.
De echte escapers onder ons slaan deze kamer misschien beter over of je moet kunnen loslaten dat je niet altijd je eigen progressie kan bepalen.
De setting is realistisch en de man achter Nikitas zit perfect in zijn rol.
Alleen gaat deze kamer op het einde in overdrive en is het allemaal wat teveel.
Er komt een vervolg op Why? En die noemt, en ik verzin het niet, Because.
Net om die reden denk ik: haal hier wat uit en voeg het aan die room toe.
Ik ben blij dat ik hem gespeeld heb, gewoon omdat ze het net wat anders aanpakken.
lockdown escape rooms 2 - The school of burning souls
19-4-24 3 personen - ontsnapt
Cijfer : 8.5
Een goede opwarmer
Deze kamer stond eigenlijk al op onze allereerste trip op de planning, maar sneuvelde telkens door wisselende verhalen.
Ook deze keer viel hij bijna last minute af, was het niet dat onze vrienden die voor ons waren lieten weten dat het echt de moeite was.
Onthaal:
We moesten even naar de voordeur zoeken, deze ligt namelijk niet aan de hoofdweg, maar een stukje in de winkelstraat.
De regels die je op voorhand doorgestuurd krijgt zijn duidelijk. Zodra de lamp bij nummer 12 uitgaat mag je binnen komen.
Je kan je spullen hier veilig opbergen, maar naar de wc kan je pas eens in de kamer.
Op weg naar boven komt ons een realistische verbrande geur tegemoet en we mogen aan de conciërge uitleggen wat we komen doen.
Kamer:
Eerlijkheid gebied dat ik in mijn hoofd had: pikdonkere kamer, zwart geblakerd interieur, rook en scares.
Gelukkig bewijst deze kamer het tegendeel en hoewel de school verbrand lijkt, is het wel smaakvol gedaan.
We blijken hier niet alleen te zijn en al snel merken we dat we maar beter de regels van de school volgen. Niet iedereen is zo blij dat we hier onderzoek komen doen.
De puzzels zijn simpel en leuk om te doen, veel meer heeft deze kamer ook niet nodig. Sommige ruimtes en tevens puzzels dragen bij aan het verhaal, maar net daar wringt het bij deze kamer.
De school is jaren gelden afgebrand en wij gaan op onderzoek wat er nu juist gebeurd is. Waarom sommige personages hier nog aanwezig zijn is een groot raadsel en dat maakt het hele plot een beetje dun.
Net doordat je eigenlijk met simpele aanpassingen alles een stuk geloofwaardiger kan maken.
Vervang de conciërge door een terreinbewaker en de directeur mag je gerust tegenkomen, maar dat die man hier de hele dag rondhangt is ook gewoon vreemd. De geesten die er nog zijn zouden ergens wel een klik mogen krijgen dat wij er net zijn om hun te helpen, maar dat kwam niet zo over.
Het is nu een rare combo tussen een afgebrande school en taken/opdrachten die niet meer echt kloppen in de setting.
Desondanks hebben we hier echt wel een toffe tijd gehad en het einde is… ondenkbaar bij ons.
Spectaculair is het wel, maar voor mij echt op het randje van wat je kan doen.
Conclusie :
Eerlijk is eerlijk, ik ben echt blij dat ik hem gespeeld heb.
Dit is niet de hoogvlieger van Athene, maar gezien de leeftijd van deze kamer echt wel eentje die de tand ter tijd doorstaan heeft.
Er zaten echt toffe elementen in en het verhaal kwam goed terug.
Ik zou hem zelf aan het begin van de trip plaatsen.
No exit - Dead or alive
19-4-24 3 personen - ontsnapt
Cijfer : 9
Een schot in de roos
Als ik ergens No Exit niet mee zou associëren is het wel een humoristische room.
Bij mijn vorig bezoekje aan hun, kregen we een glimp wat het ging worden en dat zag er wel tof uit.
Tussen al het horror geweld dat Athene te bieden heeft, werkt deze kamer enorm verfrissend.
Onthaal:
Langsgaan bij No Exit is ondertussen een beetje als thuiskomen.
Het ontvangst was echt heel leuk en je voelt je als klant enorm gewaardeerd.
De ontvangstruimte is iets kleiner geworden aangezien ze voor Wanted: Dead or Alive een aparte ontvangst hebben gemaakt.
Na een korte briefing werden we opgehaald door onze begeleider van de kamer.
Kamer:
Humor, het is geen makkelijk thema. Dat lijkt het wel maar het is zo subjectief en als acteur zal je dus goed moeten aanvoelen wat een groep echt grappig vindt.
Nu, ik en Stan hebben de humor van een 5 jarige en roepen 14 jaar na datum nog steeds New Kids quotes naar elkaar. Dus dat komt wel goed.
De inleiding naar de kamer was in ieder geval al een schot in de roos. Onze acteur zit geweldig in zijn eerste rol en we hebben echt in een deuk gelegen van het lachen.
Nu het gevaar van zo een kamer is dat je hem net door die humor hoger gaat waarderen terwijl de kamer zelf meestal niet zo bijzonder is.
Maar dat is hier niet het geval. Het decor ziet er voor Griekse standaarden goed uit, het thema is realistisch neergezet en de puzzels zijn afwisselend en leuk om te doen. Nergens heb je hier frustratie omdat ze net op het juiste randje blijven van vlot, leuk om te doen en net moeilijk genoeg om de lollige sfeer te behouden. Ja hier en daar blijf je een beetje het houtje touwtje gevoel hebben en de afwerking kan echt nog wel iets beter.
De acteur is natuurlijk wat deze kamer speciaal maakt en we hebben echt een toppertje te pakken. Deze gast speelt moeiteloos in op alles wat we doen of zeggen en het concept werkt wonderbaarlijk genoeg perfect. De rollen worden net als de humor goed afgewisseld en af en toe vergeet je zelfs dat je hier eigenlijk bent om te ontsnappen.
De kamer verrast me echt doordat het verhaal ook nog eens leuk gebracht wordt, de ruimtes die je doorloopt zijn allemaal in thema en als je goed kijkt vindt je overal nog leuke grapjes terug.
Conclusie:
Het feit dat ze hier durven te kiezen voor eens iets anders dan horror is al bewonderenswaardig. Maar het is ook gewoon goed uitgevoerd.
De acteur die wij hadden was van top niveau en voelde zijn groep perfect aan.
Het verhaal is simpel, de reis leuk, de flow is luchtig en vlot, net wat deze kamer nodig heeft.
Wat mij betreft een unieke kamer die niet aan een tripje Athene zou mogen ontbreken.
