Reviews Athene 2022
illusion escape room - bloody mary
17-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 6.5
Mary de stappenteller
Psychosis en Bloody Mary hebben ze vrij laat toegevoegd.
Het was een van de weinige eigenaren die open wou gaan terwijl anderen dicht blijven.
Op aanraden van de eigenaar speelden we deze rooms en ook in deze volgorde.
Onthaal:
Wat verscholen in een wijk ligt deze room. Parkeren kan tricky zijn.
Illusion escape room heeft voor de verandering nog eens een echte ontvangstruimte, de mogelijkheid om je spullen op te bergen en een wc.
Na een korte babbel, wat voor de verandering echt nog eens leuk was, konden we beginnen.
Psychosis heeft geen al te beste indruk achtergelaten, laten we hopen dat Bloody Mary beter is.
Kamer:
De kamer ziet er in ieder geval al beter uit, maar de eerste puzzel is opnieuw frustratiebom.
Met dit thema is echt veel mogelijk, zeker met een acteur.
De start is dan nog veelbelovend en we waren echt benieuwd hoe het verhaal zou evolueren.
Helaas wordt het niet veel bijzonders.
Deze kamer blinkt vooral uit in ons op en neer te laten lopen en daar kruipt dan ook alle ons tijd in.
De afwerking is deel nog best ok, maar het voelt voor de rest opnieuw aan of we in de keuken staan die nog in het pand zat.
Wat deze kamer ook heeft is wat ruis waardoor je af en toe denkt: ik moet dit of dit gaan doen, maar waardoor je dus ook de hele tijd terug geroepen wordt door de GM.
Op zich is het simpel op te lossen door bepaalde spullen pas te krijgen wanneer je ze echt nodig hebt.
De finale is waardeloos, want opnieuw dwingen ze je tot het volgen van het verhaal, wat op zich prima is, maar daarna gaan ze ongeacht het resultaat toch weer gewoon door met scaren.
Conclusie:
Tja, wat moet je hiermee. Er is zoveel mogelijk met Bloody Mary.
Je kan mensen straffen als je haar naam zou uitspreken, je kan zaken met spiegels doen, attributen verzamelen om haar uit te drijven, een stuk laten zien hoe Mary eigenlijk geworden is tot wat ze nu is…
Maar helaas blijft het weer bij ordinair schrikken zonder al teveel de groep te lezen.
Het op en neer lopen wordt al snel saai en voelt vooral als een tijdvreter aan.
Op een bepaald moment ben je er gewoon klaar mee en weet je al wat er gaat gebeuren en dan is ook meteen de angst weg.
Persoonlijk zou ik adviseren om Illusion escape rooms links te laten liggen.
Ze hebben nog andere kamers, maar ik vrees dat het een beetje dezelfde kale boel is met matige puzzels en geen echt acteertalent.
illusion escape room - psychosis
17-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 6.5
frustrerend
Psychosis en Bloody Mary hebben ze vrij laat toegevoegd.
Het was een van de weinige eigenaren die open wou gaan terwijl anderen dicht blijven.
Op aanraden van de eigenaar speelden we deze rooms en ook in deze volgorde.
Onthaal:
Wat verscholen in een wijk ligt deze room. Parkeren kan tricky zijn.
Illusion escape room heeft voor de verandering nog eens een echte ontvangstruimte, de mogelijkheid om je spullen op te bergen en een wc.
Na een korte babbel, wat voor de verandering echt nog eens leuk was, konden we beginnen.
Kamer:
Zoals zo vaak is het weer propvol met rook waardoor het onmogelijk wordt om te puzzelen.
Ik snap dat dit de engheid moet verhogen, maar vanavond het moment dat je beseft dat er niemand is, is het gewoon irritant dat je niks kan doen.
Nadat we na minuten zoeken eindelijk het startpunt gevonden hebben, loopt het niet echt vlot.
Een puzzel blijkt een deel te ontbreken waardoor het oplossen ervan frustrerend te zijn.
De kamer zelf heeft een toffe layout, maar opnieuw voelen de ruimtes erg leeg aan. Wat er dan instaat is vaak stuk of voelt random aan.
Psychosis is in de kern een prima kamer qua opzet, maar de uitwerking is ondermaats.
De acteurs spelen hun rol, maar het voegt niks toe, tot op het einde.
Daar maken ze eindelijk wel goed gebruik van een acteur en is het een meerwaarde voor het verhaal.
Conclusie:
Psychosis is een wel erg minimale kamer die het echt moet hebben van de angstfactor om je progressie wat te blokkeren.
Het grootste deel van de acteurs in Griekenland kunnen maar 1 ding en dat is hard schreeuwen. Maar een verhaal brengen, dat kunnen ze niet.
Wat er dan overblijft zijn erg lege ruimtes (liefst in het thema “verlaten”) zodat ze eigenlijk met alles wegkomen.
Enkel op het einde wordt de acteur gebruikt om het verhaal wat duiding te geven, maar zelfs dan nog zie je dat ze het heel moeilijk hebben om niet opnieuw te willen gaan schreeuwen.
suspence - m'ama
16-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 8.5
Mama’s dilemma
Op elk lijstje uit Athene stond M’ama wel ergens.
Net als zoveel andere rooms halen ze hun inspiratie uit de gelijknamige film.
Veel info over deze kamer hebben we niet, dus we gaan het maar gewoon proberen.
Onthaal:
Deze kamer ligt wat verscholen in een groot gebouw.
Je belt aan mijn de blauwe deur en wanneer het tijd is kan je pas naar binnen.
De kamer ligt op de 2de verdieping en is prima aangegeven.
Opnieuw mag je pas binnen als hun klaar zijn en als het zover is, sta je meteen in de kamer. Op dat moment kan je nog even naar de wc, terwijl de rest eigenlijk al kan beginnen puzzelen.
Een echt onthaal is er dus eigenlijk niet.
Kamer:
Je staat dus meteen in de kamer zonder al teveel info over wat je juist gaat doet.
Buiten dat je weet dat ze graag zwanger wilt worden is het verhaal vaag.
De eerste puzzel is meteen een pittige en naar onze mening iets te pittig voor een gemoedelijke start. Het is ook geen puzzel die je ff met een paar man doet, maar net aanmoedigt om de persoon in kwestie niet teveel te storen.
Even later hebben ze echt een super leuke manier gevonden om een verhaal echt diepte te geven. We maken eigenlijk mee wat de vrouw in kwestie meegemaakt heeft doorheen haar leven en antwoorden krijgen we al puzzelend.
Bepaalde stukken in deze kamer zijn echt goed uitgewerkt, zowel qua belichting, acteurs en algemene sfeer.
Wat niet goed is, is het geluid. Het staat zo ontiegelijk hard, dat we tot 3 keer toe vragen om het volume wat lager te zetten.
Greek people like it. Dat is bijna standaard antwoord.
Belgium people like their eardrums, dus ik heb al standaard oordopjes bij als ik hier kom spelen.
De sfeer in de kamer wisselt goed af tussen scary en welverdiende rustmomenten.
De hints zijn tenenkrommend. Het geluid valt weg en een mevrouw roept de hint door de micro.... Welk jaar zijn we ook weer?
Helaas worden de goede momenten overschaduwd door de mindere momenten. Waar ze bij deze kamer echt baad hadden bij een opbouwende spanningsboog, wordt het momenten eerder een halloweenhuis.
De puzzels gaan wat op en neer qua logica en ik kon me vooral ergeren aan de geplastificeerde papiertjes en ook de artwork is van matige kwaliteit.
Het einde is niet erg origineel en mist de technische kant om het echt indrukwekkend te maken.
Conclusie:
Mmm, moeilijk. Er is potentie aanwezig om hiervan een enorm toffe room te maken. Helaas is dat nu nog niet het geval. Daarvoor laten ze echt steken vallen, maar zoals steeds zal het voor de horrorverslaafde Griek prima zijn.
Voor de verwende Belg of Nederlander zal het echt wel beter kunnen.
Pak hem misschien wel mee, maar plaats hem wel aan het begin van je trip.
Dark maze - stigmata
15-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 8.5
Repetitieve beleving
Van deze kamer had ik toch wel een bepaalde verwachting.
Ze hebben mooie visuals, een trailer en een duidelijke site.
Dat gecombineerd met een goed verhaal zorgde dat ik met veel plezier deze kamer boekte.
Onthaal:
We waren iets te vroeg, maar kregen daardoor een leuke babbel aan de deur.
Dit zijn liefhebbers die dachten, dit kunnen we zelf ook en misschien wel beter.
Hou er hier rekening mee dat het wel 10 minuten kan duren eer je naar de wc kan.
Eens binnen hebben er een leuke manier gevonden om ons te doen betalen. Leuk gedaan en mooi in thema.
Ook het decor ziet er erg goed uit en we maken ons op voor de lange reis naar het Engels dorpje Pluckley.
We zijn als dokters gevraagd om te helpen onderzoeken wat er met de dochter van een lokale man gebeurd is.
Kamer:
De reis naar het dorp is leuk gedaan. Eens aangekomen zien we echt een leuk decor met niet al te veel licht. Zo weinig licht dat we letterlijk de eerste puzzel niet kunnen oplossen.
Als je dan als bouwer daarvoor kiest, zorg dan tenminste dat de spelers allemaal zelf iets van licht hebben en niet 1 stuk. Die ene persoon kan weliswaar zoeken, maar de rest kan dan juist niks.
D e puzzel wordt dan ook netjes overgeslagen en het verhaal gaat verder. Hier gebruiken ze de acteur wel slim en van dit stuk was ik best wel een fan.
Het wordt al snel donker en het is te laat om nog een onderzoek te doen, dus we blijven beter slapen. Of dat een goed idee is weet ik niet zo, maar we hebben weinig keus.
Ons onderzoek neemt ons mee doorheen het dorp, maar van het verhaal komt niet meer veel in huis.
Er zitten echt leuke elementen in deze kamer alleen worden deze overschaduwd door herhaling. Wat precies is een spoiler, maar het was zo zonde en zo sfeerdodend.
Het einde is leuk en origineel gedaan, alleen te kort. Ik vond dit een heel originele scene, nog nooit eerder gezien.
Conclusie:
Deze kamer had veel in huis om echt bij de toppers te horen, maar de een aantal vreemde keuzes valt hij een stuk naar onder.
Gelukkig is dat op te lossen, maar zoals wij hem gespeeld hadden was het niet helemaal top.
De kamer begint sterk, maar al snel merk je niks meer van het verhaal tot op het einde. Daartussen zitten er best wat leuke puzzels, maar wat ze met het verhaal te maken hebben…
Bij het maken van de foto gaat plots de werkverlichting aan en kiezen wel echt het meest lelijk hoekje eruit.
Pak hem zeker mee in je trip, maar zet hem misschien niet als laatste room op een dag.
last wish - the cellar
14-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 10
Good wine comes at a price
Dit was voor ons een van de moeilijkste kamers om te boeken.
Hun boekingsmodule gaat pas 2 weken op voorhand open en dat maakt plannen erg moeilijk. Op de mail met de vraag of het toch vastgelegd kon worden wordt kortaf gereageerd wat niet erg klantvriendelijk overkwam, maar ik begreep het wel.
Wat ik niet zo goed begreep is toen ik uiteindelijk de boeking netjes via escapeall.gr gedaan had, deze doodleuk weer door de eigenaren geannuleerd werd want plots waren ze op woensdag en donderdag niet meer open.
Nu heel heel gedoe met kamers schuiven etc. is het toch gelukt om deze room in de planning te krijgen en ik ben heel bij dat het ook gelukt is.
Onthaal:
Deze room ligt aan een drukke weg, maar qua parkeren lijkt het hier prima te zijn.
De room zelf is goed aangegeven en we merken vaker en vaker dat de buitenkant al veel weggeeft over de binnenkant.
Voor we starten krijgen we duidelijk instructies over wat er in de kamer kan gebeuren, tevens geeft dat ons de kans om even toe te lichten wat we zelf niet willen.
Als de deur dan eindelijk voor ons open gaat wacht ons een aangename verrassing, het ziet er gewoon fantastisch uit en dat kan je voor de verandering ook gewoon zien doordat er eindelijk nog eens licht is. Ook een wc is hier aanwezig.
Na een korte inleiding kunnen we starten.
Kamer:
Onze theorie lijkt te kloppen, deze kamer oogt mooi.
Het decors leuk en mooi en ook de afwerking is goed.
Daardoor staat ook het licht wat feller zodat je tenminste kan zien wat er gebouwd is.
Er heerst een onaangename sfeer, maar tegelijk is er nog ruimte om te puzzelen.
Iets te vroeg in het spel wordt de dreiging reëel en ook mist het wat subtiliteit.
Maar dat mocht de pret niet drukken. De flow is lekker, de kamer leuk.
Er zitten lekker wat rustmomenten in deze kamer waardoor je ook beter de pieken kan waarderen.
Ook de puzzels zijn leuk, ze zitten qua moeilijkheid mooi in balans tussen niet te moeilijk of te makkelijk.
Daardoor hebben we continue kleine eureka momenten en automatisch een lekkere flow.
De acteurs spelen hun rol erg goed en slechts op bepaalde momenten heb ik het idee dat het nog wat verfijnder zou kunnen.
Het einde is een echte thriller. Een simpele opdracht maar lekker moeilijk om uit te voeren.
De interactie met de acteurs is enorm tof en ze weten duidelijk de grens.
Het verhaal van de kamer was me in het begin wat onduidelijk, maar tijdens het napraatje valt bijna alles op zijn plaats waardoor je ook de verschillende scenes een plekje kan geven.
Conclusie:
The Cellar was samen met Monika’s Diary een beetje de verrassing van deze trip.
De 100 minuten vlogen om zonder echte frustratie.
Lekker puzzelen, een goed verhaal, acteurs die er duidelijk zin in hadden en een mooie setting die realistisch aanvoelt.
Absoluut een aanrader.
horrorville - pandemonium
14-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 2
Verschrikkelijk slecht
Opnieuw een nieuwe kamer in Athene.
Het verhaal klinkt tof, de artwork ziet er goed uit, tijd om deze kamer een kans te geven.
Onthaal:
Ook deze kamer ligt langs een drukke weg, maar parkeren hoeft niet echt een probleem te zijn.
De ingang is goed aangegeven met een grote banner.
We waren iets te vroeg maar mochten niet binnen.
Gelukkig was het droog want je staat letterlijk buiten te wachten met geen plaats om te schuilen.
Met uiteindelijk 10 minuten vertraging konden we binnen, om dan te zien dat we alsnog binnen hadden kunnen staan.
Je spullen laat je achter in een kastje dat je niet kan afsluiten… en dat is niet acceptabel.
Naar de wc kan je pas als je in de kamer bent, hou daar wat rekening mee.
Kamer:
Deze room heeft 2 modi: Horror modus en Intense modus.
Ik had op voorhand nagevraagd wat intense modus inhield en de uitleg was: de acteurs mogen je aanraken.
Nu dat hebben we al meer gehad, maar hier verleggen ze de lat wel even.
Ze verleggen die iets te ver.
Na 4 minuten hebben we in de walkietalkie aangeven dat ze deze modus mogen stoppen.
Waar ze in andere rooms je even aanraken aan je hand, voet of been, vliegen ze je hier letterlijk naar je keel.
Na achteraf met andere eigenaren gesproken te hebben, is het maar goed dat we deze modus geannuleerd hebben. Ze trekken namelijk letterlijk de kleren van je lijf in deze kamer.
Nu goed, we gaan verder op Horror modus (alsof dat nog niet eng genoeg klinkt)
Het verhaal is dat het circus afgebrand zou zijn, maar er plots toch weer staat.. dat kan tof worden, zeker met de richtingen die je ermee uit kan.
De start is zoals zo vaak hier in thema van de deur en uiteraard zie je weer niks.
Je kan op de tast op zoek naar je startpunt en wat het toevoegt… geen idee.
Als je die gevonden hebt kan je nog even naar de wc en zodra je allemaal klaar bent open je de deur en kan het spel beginnen.
Het decor ziet er nu niet echt geweldig uit en er is weinig moeite gedaan om de boel wat af te werken.
Eens die deur open weet je meteen wat voor kamer het gaat worden.
Dit heeft niks meer met escape te maken want dit is een halloweenhuis met een paar puzzels.
De scares zijn random, te aanwezig en slecht uitgevoerd.
De ruimtes zijn allemaal leeg en die reden ontdekken we snel genoeg.
Om het wat kort samen te vatten is dit echt geen toffe kamer. Het einde is langdradig en slecht uitgevoerd, de afwerking is slecht, de acteurs doen maar wat, dus je vraagt je af: waarom is het hier zo mis gegaan?
Conclusie:
Het is hier zo misgegaan omdat deze kamer geeft wat het Grieks publiek wilt.
Dit publiek wilt steeds hardhandiger aangepakt worden en niks is gek genoeg.
Dat is wat deze kamer geeft en het is echt niks voor ons.
Tenzij je dit eens wilt meemaken blijf je hier best gewoon weg.
Ik ben niet snel bang, enkel als ik me onveilig voelde en dat gevoel had ik hier wel.
exitus - evil in a box
13-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 3
Laat het doosje maar dicht
Evil in a box is een combinatie van 2 bestaande kamers, the Ring en Annabelle.
Het is een tijdelijke combo, dus geen idee hoe lang hij nog bestaat.
Onthaal:
Deze room ligt in een zijstraat van een drukkere weg. Parkeren was er niet echt een probleem.
De room is voor Griekse begrippen goed aangegeven met de nodige gejatte visuals.
Binnen is de ontvangstruimte niet meer als een gang met een wc.
De medewerker is vriendelijk en spreekt prima Engels.
Na een korte intro en het opbergen van de spullen, konden we beginnen.
Kamer:
Ik weet niet direct waarom, maar echt hoge verwachtingen had ik niet.
Alleen moet je soms een nieuwe room ook een kans geven en zo ook bijdragen aan de feedback voor anderen.
Bij binnenkomst was ik aangenaam verrast door het plafond en ik weet dat het gek klinkt, maar dit hadden ze echt mooi gemaakt. Het contrast met de rest van de kamer kon helaas ook niet groter zijn. Het is een redelijk grote ruimte die lelijk is aangekleed en een deel lijkt te missen.
Op de eerste echt puzzel lopen we meteen vast en hoe je hem moet oplossen gaf mij meteen het gevoel dat het geen leuke 90 minuten zouden worden.
De logica die hier gevolgd wordt is tenenkrommend en deze kamer speel je onmogelijk hintloos.
Doorheen de kamer zou er dit niet beter op worden, net als de decoratie en afwerking.
Wat wel heel goed was, waren de acteurs en scares. Ik denk echt dat er iets met mijn ogen scheelt want hoe deze mensen door het donker zo vlot kunnen lopen is mij een raadsel. Wat is ook erg goed doen is geruisloos zijn. Er is niks, ze zijn er en ze zijn weer weg en dat meermaals doorheen de kamer. Echt een ongezien niveau wat ze hier doen.
Wat niet goed naar voren komt is het verhaal. In het begin is het nog wel duidelijk, maar eens the box open is, vervaagd alles en wordt het random puzzelen met de nodige excuses tot scares.
De finale is tof gedaan maar opnieuw voelde het niet aan alsof er het maximale is uitgehaald (sfeer, verhaal, geluid, decor)
Conclusie:
Ik kan me alleen maar bedenken wat voor kleine klote kamers dit afzonderlijk geweest moeten zijn. Het was nu als 1 geheel al triestig.
Ik kan hier tig regels gaan typen wat er allemaal mis was, maar het makkelijkste is eigenlijk om te zeggen, sla deze over.
Er zijn betere kamers in Griekenland dan deze.
ban bang theory - monika's diary
13-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 9.5
George, translate please
Monika’s Diary is een kamer die je speelt met een tolk.
Iets wat nieuw voor mij is en echt dol was ik er niet op. Vooral omdat ik me nu gewoon afvroeg: waarom vertaal je die kamer niet gewoon?
Op aanraden van een vriend zou hij toch de moeite zijn om hem te spelen, ondanks mijn bedenking.
Onthaal:
Net als andere kamers start je hier op straat met het enige verschil dat onze tolk ons op straat te wachten.
Het is een super aardige gast die de Engelse taal goed machtig is.
Na een korte uitleg konden we de kamer betreden.
Kamer:
Tijdens de inleiding kan je ook nog in thema naar de wc.
Het verhaal is duidelijk, we zijn agenten die afkomen op een melding van geschreeuw. Tevens loopt er al jaren een case tegen de eigenaar over de verdwijning van zijn dochter.
De case wordt heropend door deze melding en het is aan ons (een team van buitenlandse agenten) om een huiszoeking te doen.
De kamer start theatraal, een beetje over the top, maar nog net op de limiet.
We gaan als echte onderzoekers op zoek doorheen het huis, op zoek naar aanwijzingen.
De aanwijzingen zijn natuurlijk de puzzels en deze zijn beperkt aanwezig, maar meer heeft deze kamer ook niet nodig. De spanningsboog is best intensief en de acteur(s) zitten erg goed in hun rol. De scares zijn goed getimed en zijn net zo snel weer weg.
De afwerking is erg goed en waar we bij andere rooms er ons echt aan konden storen, is dat hier niet het geval.
Het is natuurlijk opnieuw een oud huis, maar hier voelt het wel “echt” aan.
Wie ook nog meedoet is onze vertaler en waar ik gedacht had dat hij gewoon teksten zou vertalen, speelt hij het spel gewoon lekker mee. Hij voelt aan als part of the team, je kan er mee praten, hij verteld over het huis en de achtergrond, hij reageert op grapjes, maar het beste nog is dat hij ook de subtiele hintmachine is.
Dus ipv die stomme walkietalkie, krijg je beter de locale George mee.
De puzzels variëren tussen zoek en denk, nooit te moeilijk en uiteindelijk passend in het verhaal (spoiler dus meer kan ik er niet over zeggen)
Het einde is tof, maar ook frustrerend.
Tof omdat de subtiliteit plaats maakt voor de kei harde ontknoping.
Frustrerend omdat je lichtbronnen beperkt zijn het het (te) donker is.
Als jij dan de persoon bent zonder lamp, sta je er eigenlijk maar een beetje bij.
De druk wordt in ieder geval lekker opgevoerd en met resultaat.
De adrenaline pompt duidelijk door onze aderen en met een heerlijk gevoel van echt ontsnappen staan we weer buiten.
Conclusie:
Na gesproken te hebben met de eigenaar kwam het stukje van de vertaler naar boven.
Wat we ervan dachten, op voorhand en achteraf.
We deelden met veel plezier onze mening en hoe deze doorheen het spel was bijgesteld. De reden waarom hij het niet vertaald is simpel. Het verhaal is dat een Griekse man zijn dochter is kwijtgeraakt. Dat wij als internationaal team een onderzoek komen instellen is prima, maar daarvoor hoeft hij daarvoor geen Engels te spreken. Sterker nog, het verhaal voelt daardoor authentieker aan.
De lokale politie stelt een tolk ter beschikking voor de ondervraging en dat versterkt alleen maar het verhaal.
Monika’s Diary is een mooie complete room. Goede scares, goede acteurs en een simpel, maar goed uitgewerkt verhaal.
Naar mijn mening een room die je niet mag overslaan.
disappear escape rooms - the sacrifice
13-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 10
Reis doorheen torryburn
Ik had zoveel goeds al gehoord over deze kamer en ook de communicatie met deze mensen liep zoveel vlotter dan met anderen.
Ik hoopte dan ook echt dat deze kamer eindelijk een topper zou zijn.
Onthaal:
De kamer ligt een een rustiger gebied. Parkeren voor de deur zou in theorie mogelijk moeten zijn.
Stipt op de afgesproken tijd gaat de deur open en de trappen naar boven blijven maar komen.
Eens boven worden we in thema welkom geheten en is er nog een moment om naar de wc te gaan.
Qua ontvangst had ik het idee dat ze niet goed konden kiezen wat ze wilden doen. Het ontvangst zelf is volledig in thema, maar we worden wel in een ruimte gezet die totaal afwijkt van de wereld waarin we net zaten. Tevens staat ook de deur van de controle room ook op een kier.
In de “ontvangstruimte” krijgen we het verhaal mee en onze opdracht die lekker simpel is en de juiste waarschuwingen omvat.
Kamer:
The Sacrifice speelt zich af in een stadje waar we 5 objecten moeten gaan zoeken om zo de heks voor eens en altijd te verbannen.
Aan ons om deze objecten te vinden, maar we moeten uitkijken want de heks dwaalt nog steeds hier rond.
Hoe minder je van deze kamer weet hoe beter, maar wat een fantastisch avontuur maak je hier mee. De puzzels geven kleine eureka momenten en als je een hint nodig hebt is hij in thema en duidelijk te verstaan door een erg toffe manier van hints geven.
De scares zijn iets te voorspelbaar, maar wel telkens anders en steeds goed uitgevoerd.
Maar gelukkig zetten ze hier de acteurs in voor wat meer als mensen continue bang maken.
Zeker naar het einde toe dragen ze het verhaal en zijn ze van toegevoegde waarde.
De kamer zelf is enorm (500 m2) maar op een of andere manier geeft de kamer steeds richting. Nergens loop je te zoeken naar je doel of de volgende puzzel.
De combinatie van lekker puzzelen, een goede flow, goede scares, maar ook de rustmomenten die je krijgt maken dit tot een erg goede kamer die zich kan meten met het beste wat Athene te bieden heeft.
Conclusie:
Ja, eindelijk, dit is de reden waarvoor je naar Athene moet komen.
Geen gekke zaken in deze kamer waardoor je je onveilig gaat voelen, een duidelijke opdracht die ook goed terugkomt in de kamer. Goede subtiele scares met verschillende lagen van intensiteit.
De acteurs zaten echt lekker in hun rol en lazen ons als groep perfect.
Ga je naar Athene pak dan deze zeker mee!
adrenaline live escape - conjuring 2
13-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 3
Inspiratieloze bagger
Deze kamer boeken was een klein drama.
Wachten op de tijdsloten, dan boeken, dan is er twijfel of hij wel in het Engels gespeeld kan worden.. Maar als je zeker zilt zijn boek je best het tijdslot van 17 uur.
Maar ja dat willen we niet want kamers vinden in Griekenland rond het uur van 3 is al zo goed als onmogelijk.
Mooi is dat je dan een reactie krijgt: we zullen het even bekijken en laten je een paar dagen op voorhand wel weten of het ons lukt….
Nu goed, uiteindelijk kon het dan toch doorgaan.
Ontvangst:
Deze kamer ligt in een heel drukke, smalle winkelstraat. Parkeren kan echt een ding zijn, dus kom op tijd.
Ook de room vinden tussen alle kleurrijke winkels met de nodige banners is puzzel 1.
(Let trouwens goed op want er zijn 2 Adrenaline vestigingen. 1 voor de rooms en 1 voor lasertag etc)
Eens binnen is er geen ontvangst. Je legt je spullen in een locker en geeft via de walkietalkie aan dat je klaar bent.
Er is wel nog een wc voor dat je de kamer ingaat.
Kamer:
De dapperste mag eerst want je wordt opgesplitst in deze kamer.
Een idee waarom want er is geen aanleiding voor en het gebeurt niet in thema.
De ruimte is redelijk goed gethematiseerd, maar het geluid is veel te hard en klinkt verschrikkelijk slecht.
Als snel wordt duidelijk dat dit geen hoogvlieger is. Het verhaal is onbestaande en ze gebruiken de titel van de film enkel om te kunnen doen wat ze willen.
De acteur kan niet acteren en daardoor wordt het ook niet eng, maar eerder saai en lachwekkend.
Waar andere kamer uitblinken in subtiele elementen en scenes vooral niet te lang rekken, is het hier net het tegenovergestelde. Minuten lang zitten we in ruimtes waar het licht uit uit waardoor je niks kan doen. Licht uit, flits, acteur staat er, licht uit, flits en ze staat ergens anders en dan gaat maar door.
Er is geen kat of muis spel, er is niks wat je kan doen behalve wachten tot het licht aangaat zodat je een beetje progressie kan maken.
Het geldt voor afwerking en decoratie was duidelijk na ruimte 1 op en dan sta je wat te kijken naar vezelplaten met een oude koelkast, oven of wasmachine.
De finale is… opmerkelijk slecht. Ten eerste omdat ze de boel in de fik steken en ten tweede omdat het enkel gedaan wordt om de boel in de fik te steken.
Er is geen show, geen aanleiding, geen finale. De “acteur” wijst ons de deur en einde room.
Conclusie:
Wat een rotkamer. Ik heb me hier 0 vermaakt en het is duidelijk een firma die enkel meelift op de hype.
We hebben betaald en zijn gegaan, maar voor het zover was moesten we nog op de foto. De vraag of dit met onze eigen camera kon werd beantwoord: beter niet want we editen nog een non op deze foto.
Dan denk je, ok, leuk…. Tot je het resultaat ziet en dan weet je ook meteen het niveau van deze kamer.
Niet boeken dus.
Lockdown escape rooms - the puppeteer
12-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 7.5
Pull more strings please
Dit is de nieuwste kamer van de mensen achter School of burning souls.
Over die kamer had ik al vaker goede, maar ook minder goede zaken gehoord.
Benieuwd of ze met hun nieuwste room de lat weer wat hoger gelegd hebben.
Onthaal:
In een (op dat moment) rustige winkelstraat moet je flink zoeken naar d er
oom. Geen bordje, nergens een naam, enkel een whatsapp bericht met de uitleg dat je pas binnen mag gaan als het licht uitgaat….
Nu dat is echt net iets te vaag om zeker te zijn dat je niet bij de verkeerde mensen binnenloopt. Een klein poppetje ergens was al genoeg om ons aan te geven dat je juist zit zonder te moeten inboeten in je storyline.
Kamer:
De start is dus vanaf het moment dat het ligt uitgaat. Je wordt geholpen en aangestuurd door de “buurman” die al langer weet dat er hier iets niet klopt en aan ons om uit te zoeken wat.
Binnen is er nog een mogelijkheid om je spullen op te bergen, maar naar de wc gaan blijkt toch een uitdaging. Deze is in tegenstelling tot School of Burning souls wel onmiddellijk beschikbaar, maar er is geen deur of licht….
De start van deze kamer is ijzersterk en laat meteen goed zien wat voor een meerwaarde de acteur kan zijn. Zowel qua spanning als story bouwt het fantastisch op en het zet een heerlijk ongemakkelijke mood waardoor je het spel juist wilt spelen.
Grieken en decoratie, ik heb niet het idee dat hun passie er niet inzit. Het is hier veel makkelijker om een verhaal zo aan te passen dat het zich in een woonhuis bevindt, doe daar de lichten uit en je bent haast klaar.
Waar de kamer nog sterk start, komen al snel de eerste flowproblemen naar boven.
Onze hintmachine, een vaste telefoon waarmee je in contact staat met de buurman, rinkelt volop, tot het irritante toe.
Vaak leg je neer met het idee van wie verzint dit, hoe hadden we dit als groep kunnen weten…
Zeker de eindpuzzel slaat helemaal nergens op en dat is zo jammer wat deze kamer heeft zoveel potentieel om goed te zijn. Ergens rond de helft hebben ze gewoon het boekje met het verhaal weggelegd en veranderd alles in een ordinair spookhuis met scares.
Je speelt het spel mee, maar het doel dat je had vervaagd, net als de puzzels en hun link met het verhaal.
Het einde vond ik net als het begin weer supervet en het is eigenlijk jammer dat de eigenaar laat zien tot wat hij in staat is.
Conclusie:
The Puppeteer doet eigenlijk wat elke andere kamer hier in Athene bijna doet. Je neemt een verlaten pand, koppelt daar een verhaal aan waardoor je binnen zo weinig mogelijk moet doen en ramt er een acteur in.
Op zich hoeft dat niet slecht te zijn, maar dan moet alles wel kloppen. Het licht uitdoen om de slechte afwerking te verbergen is 1, maar jongens wat was hier ook de techniek slecht afgewerkt. Kabels gewoon tegen de muur, magneten in het zicht, overal kan je gewoon aan, uitrekken of verplaatsen, terwijl dat niet de bedoeling kan zijn.
De start en einde zijn heel goed, maar de flow ertussen nekt de kamer. Het kat en muis spel dat nog rustig begint en duidelijk overkomt slaat al snel om naar een ordinair spookhuis met scores die niks meer toevoegen aan het verhaal.
Ik had meer verwacht van deze kamer.
Mystic corporation - Mystic project
12-10-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 8
Steampunk madness
Een nieuwe trip naar Athene, 12 nieuwe kamers.
Mystic project is er 1 van en ook de eerste room van onze trip.
Hij staat redelijk hoog aangeschreven en de score factor is voor Griekse begrippen prima om mee te starten.
Onthaal:
Mystic project ligt in een zijstraat van een dorpje. Parkeren hoeft hier niet echt een probleem te zijn. De kamer zelf is duidelijk aangegeven van op straat (spandoek en busje) Je moet buiten op straat blijven wachten tot ze je komen halen.
Echt reclame is dit niet wat er ligt zoveel zooi in deze tuin, het nieuwsbusje kan een wasbeurt gebruiken en als je de afwerking van het pand ziet, draai je misschien beter om.
Stipt op tijd komt een medewerker ons halen voor ons avontuur. Dat is hier in Athene wel vaak, hoe vaag ze op voorhand communiceren, zo stipt zijn ze eens je er bent.
Je kan nog even naar de wc om dan te starten.
Kamer:
Met een iets te lange inleiding die het verhaal alleen maar moeilijker maakt, kunnen we beginnen.
Het verhaal zou zijn dat we 30 minuten krijgen om een kopie van de eerste escape room ter wereld op te lossen. Alleen loopt dat natuurlijk een beetje anders.
De kamer is een reis door de uitvindingen van Lord William Beverwood. Stoom was zijn favoriet middel, maar als snel wordt duidelijk dat hij verder ging als wat simpele uitvindingen.
De uitwerking hiervan is helaas wat minder. De afwerking laat vaak te wensen over. Draden (230v) kan je aanraken, magneten komen los, noodstoppen worden als schakelaars gebruikt, knoppen reageren niet goed.
De flow is niet echt goed en de walkietalkie bleef maar afgaan, tot het frustrerende toe.
Je krijgt dan als speler het idee dat je niks zelf aan het oplossen bent.
Het jammere is dat het komt door de ruis die ze zelf creëren. Het is vaak zo simpel op te lossen door het licht ergens uit te laten zodat je weet dat je daar alvast niet moet zoeken. Je vindt 3-cijferige codes in een ruimte waar 3-cijferige sloten zijn, maar telkens linkt het weer niet aan elkaar.
De acteurs zijn van toegevoegde waarde alleen missen ze vaak een beetje de finesse. De scenes zijn echt tof maar doordat ze vaak te lang doorgaan worden ze minder sterk.
Het verhaal is me echt volledig ontgaan en gaat alle kanten uit. De start als reporter voegt niks toe en wordt ook totaal niet uitgewerkt. Het is een leuk fotopuntje en daar stopt het.
Conclusie:
Mystic project stelde me een beetje teleur. Vooral omdat ik mij niet van de indruk kan opdoen dat de meeste issues te wijten zijn aan achterstallig onderhoud.
Buiten is het een rommeltje en dat geeft al geen al te beste eerste indruk. Het verhaal is onnodig moeilijk en delen ervan komen ook helemaal niet meer terug.
Maar de 2 uur vliegen wel voorbij en de reis die je maakt is oprecht leuk.
De kamer is spannend, maar nooit heel eng.
De flow kan een heel stuk beter door veel van de ruis weg te halen, dat zou al veel frustratie weghalen. Soms met een geluidje, soms met wat licht.
paradox project - the music academy
18-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 4
Saai, langdradig, overroepen en onlogisch
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
2 starten verder als Paradox 1 en 2 zit The Music Academy.
Recht er tegenover is een kleine koffiebar, moest je wat te vroeg zijn.
De buitenkant is echt mooi zeker als je op de kleine verwijzingen let.
De ontvangstruimte is een simpele keuken en straal niks gezellig uit. Ook het ontvangst was best stijf en formeel.
In deze kamer kan je niet vrij naar de wc gedurende de 3 uur, je moet hiervoor de hulp inroepen van de GM.
Ik verwachte niks meer van deze kamer gezien de vorige 2 ervaringen, dus op die manier kon het enkel nog meevallen.
Kamer:
De kamer gaat met het filmpje verder waar we gebleven waren in deel 2. Het verhaal is te vergezocht en onnodig moeilijk. Dat zorgt er al snel voor dat je je interesse verliest en eigenlijk gewoon wilt spelen.
De kamer zag er wel mooi uit, al was, op 1 onderdeel na, meer het huis dat het hem deed dan de puzzels en de totale inkleding.
Net als bij The Bookstore gaat het eerste stuk best vlot en krijg ik eindelijk dat beetje hoop dat dit dan toch de kamer voor ons gaat worden.
En toegegeven, dat bleef ook een tijdje zo.
Alleen komen we opnieuw tot de conclusie dat we totaal geen idee hebben waarom deze kamers nu zo hoog scoren. Alles is analoog, er zit amper verrassing in, de muziek is opnieuw random en de afwerking is niet echt mindblowing. Zeker als je zou zeggen dat dit hun laatste nieuwe kamer is.
Elke kamer die we tegenkomen voelt ook aan als opnieuw starten. Niks heeft feeling met de vorige ruimte, laat staan dat je daardoor iets van het verhaal meekrijgt. Alles voelt random aan, alsof elke eigenaar 1 ruimte mocht ontwikkelen.
Naar het einde toe ging het helaas weer van kwaad naar erger en als je dan voor 1 puzzel 4 hints nodig hebt… dan snap je wel dat we het helemaal gehad hadden met het grote Paradox.
Eindelijk, echt waar ik was nog nooit zo blij dat ik uit een kamer kon wandelen, was de lijdensweg klaar.
Of niet?
Iemand bij Paradox vond het erg tof om er nog een wtf aan toe te voegen, die ik spoilergewijs niet kan schrijven. Maar opnieuw voegt het niks toe en opnieuw frustratie. Op een bepaald punt ben je er ook klaar mee en wil je gewoon naar huis.
Conclusie:
Ik snap werkelijk niks van die hele hype rond deze firma/kamers.
Alles voelt als een experiment aan tot hoe ver je met mensen kunt gaan voor ze boos worden.
De gimmick zit duidelijk in het feit dat je 3 uur speeltijd krijgt, voor relatief weinig geld.
De puzzels zijn…. uitdagend, maar voor ons te ver gezocht en onlogisch. Deze kamer is, net als de vorige, onmogelijk hintloos te spelen en dat hoeft geen ramp te zijn, maar het nekt de flow, de cadans zo erg dat het frustratie wordt.
Misschien had ik door alle toplijstjes wel teveel verwacht, misschien ligt het gewoon aan ons.
Misschien moet ik bij een topkamer niet denken aan passende muziek, afwerking, een goed verhaal, lekkere flow en een leuke tijd.
Ga het zelf maar ontdekken en ik ben benieuwd naar jullie mening.
Wat hun nog bouwen, mij zien ze hier nooit meer terug.
paradox project - the bookstore
17-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 5
Beter als deel 1, maar dat stopt het ook.
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
The Mansion en The bookstore liggen bij mekaar. Wij hadden hier geen probleem om parkeerplaats te vinden. Tevens is parkeren op straat overal in Athene gratis.
Als je iets te eten zoekt voor of na deze kamers, Onder The mansion zit een restaurant, maar ook in de buurt vind je eettenten zat. Op het kruispunt zit zelfs een pannenkoekenrestaurant als je eens wat anders zoekt.
The Paradox project heeft bijna een mythische naam als het om escape rooms gaat. Op elke lijst zijn ze haast te vinden en dat gekoppeld aan een speelduur van 3 uur / 3u20 min en 3 uur voor respectievelijk deel 1/2/3 maakt het toch wel heel bijzonder.
Langs the mansion ligt The Bookstore, het verhaal start buiten en opnieuw dezelfde regels als bij 1.
Deze duurt 3u20 en na ons belabberd avontuur van The Mansion zat mijn zin in mijne kleine teen.
Maar we beginnen fris en positief. Deze is van 2018 en hij staat op elke toplijst en zelfs op Terpeca in de top 10.
Kamer:
Ja dit ziet er inderdaad een heel stuk beter uit. Eindelijk thematisatie en afwerking.
Ook de flow lijkt beter te gaan, want we zijn 40 minuten bezig en hebben uit onszelf al een aantal puzzels kunnen oplossen, zou het dan toch….
Helaas, hoe verder we in het spel komen, hoe triestiger de afwerking en hoe slechter de flow.
Van het verhaal waar het mee begon is al lang niks meer te merken en we volgen blijkbaar een soort van geschiedenis, alleen weet je dat niet. Ook hier weer werken de filmpjes niet ondersteunend, maar eerder irriterend. Om het nog erger te maken hebben ze nu ook hints en clues in de filmpjes geduwd. Dus nu moet je wel naar de ellenlange rommel blijven zien.
Het verhaal voelt zo geforceerd aan dat het niet meer leuk is en het voegt ook niks toe aan onze beleving net omdat je er in de kamer zo weinig van merkt.
De reis die je doorheen de kamer maakt is mooi, begrijp me niet verkeerd, alleen is de uitwerking rommelig en de puzzel frustrerend. Maak die kamer 90 minuten, het verhaal simpel en duidelijk en een lekkere flow, dan is het toch prima.
Ook hier weer de soundtrack top 50 op en het zal wel goed zijn. Zo jammer dat een kamer met zo een naam, zo een beslissingen neemt.
Alles in deze room is 1.0, niks is vernieuwend en opnieuw heb ik het gevoel dat ik iets mis in deze room dat anderen wel zien. Hoe komt dit op die lijsten terecht?
Conclusie:
The Bookstore is beter als The mansion, maar slechter was gewoon niet mogelijk.
Er zaten zeker in het begin leuke en originele puzzels in, maar het is zoveel lezen, puzzels die je thuis op de keukentafel kan doen en zo frustrerend moeilijk dat ik het echt niet leuk vond.
Ik denk dat de echte puzzelaars onder ons die echt hun eigen willen testen dit moeten gaan spelen.
Je krijgt er tijd zat voor in ieder geval.
Een ding is voor mij duidelijk. De mensen van Paradox haten techniek, een natuurlijke flow en muziek die wel bij de kamer past.
Volgens mij is dit 1 grote test hoe ver je met puzzelaars kunt gaan :-)
paradox project - the mansion
17-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 4
Een grote teleurstelling
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
The Mansion en The bookstore liggen bij elkaar. Wij hadden hier geen probleem om parkeerplaats te vinden. Tevens is parkeren op straat overal in Athene gratis.
Als je iets te eten zoekt voor of na deze kamers, Onder The mansion zit een restaurant, maar ook in de buurt vind je eettenten zat. Op het kruispunt zit zelfs een pannenkoekenrestaurant als je eens wat anders zoekt.
Op het 2de verdiep ligt Paradox 1 The mansion.
The Paradox project heeft bijna een mythische naam als het om escape rooms gaat. Op elke lijst zijn ze haast te vinden en dat gekoppeld aan een speelduur van 3 uur / 3u20 min en 3 uur voor respectievelijk deel 1/2/3 maakt het toch wel heel bijzonder.
Ik vroeg me vooraf wel af hoe ze het voor mekaar gingen krijgen om ons 3 uur bezig te houden en op zo een manier dat het niet saai wordt.
Er is maar 1 manier om daarachter te komen…
Kamer:
Het verhaal van The Mansion start aan de deur. Door corona krijg je nog kort je GM te zien voor de scan van je vaccinatie, maar in principe start het meteen en zie je niemand tot na het spel.
Binnen is dan ook een wc die het hele spel bereikbaar is, opbergruimte voor je spullen en frisdrank en water. Tijdens het spel is er ook de mogelijkheid tot een korte pauze.
Hun kamer werken chronologisch, dus je begint bij The Mansion en gaat zo door naar The Bookstore en the music academy.
Starten dus met The mansion.
We beginnen met een filmpje, al mag ik die ‘je’ weglaten. Het is een lange film vol met info, maar doordat het in het grieks is, kijk je enkel naar de ondertitels en krijg je visueel niet goed mee wat er nu juist bedoeld wordt.
De kamer zelf is een huis, een volledige verdieping waar je in sommige ruimtes kunt en anderen weer niet. Het wordt al snel duidelijk waarom dit 3 uur gaat duren.
Ten eerste omdat het heel moeilijk is om te achterhalen wat bij wat hoort, je loopt dus best wat op en neer zonder echt te weten naar wat je op zoek bent.
Het wordt pijnlijk duidelijk dat dit voor ons echt geen logische kamer is. Soms heb je dat gewoon, dat je niet ziet hoe de maker denkt en dan kan je enkel concluderen dat het gewoon niet voor ons is.
Maar dan vraag je je af waarom deze rooms zo hoog worden aangeschreven.
Waar het niet aan lag was de afwerking, want die was onbestaande. dit was gewoon een bestaand huis waar ze tig hangsloten op gehangen hebben en wat spullen in verstopt hebben.
Waar het ook niet aan lag was de muziek, want dat was een regelrechte ramp. Ik denk dat ik het volledige hans zimmer album 2 keer heb voorbij horen komen en Jaws heeft me wel 3 keer aangevallen. Echt raar dat deze kamer zo een random muziek draait die niks met het thema hebben.
Waar het ook niet aan lag was de flow, want ook die was een ramp. Ook al zou je de puzzels snappen, wordt je continu gestoord door filmpjes die gewoon te lang duren en niet goed gemaakt zijn.
We hebben dus een kamer met de meest random puzzels die telkens op zo een manier werken dat je 2 zaken vindt, je een oplossing denkt te zien en dan te horen krijgt dat je op zoek mag naar deel 3, maar geen idee hebt waar te beginnen. En dat voor elke puzzel, opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Na als iets je euforie gevoel wel nekt is het dit wel want wij hadden met 4 man bij elke puzzel zoiets van kom maar op met die hint.
En dat hou je geen 3 uur vol.
Conclusie:
Ik snap er echt niks van. Is het dan dat mensen het gaaf vinden om voor 28 euro pp 3 uur bezig te zijn en een verdieping hebben om te escapen? Hier zit 0 techniek in, geen sfeer, geen flow, sterker nog, ik denk dat dit met opzet is, want anders kom je nooit aan 3 uur. Deze kamer is onnodig moeilijk (lees onlogisch) gemaakt om je zo 3 uur bezig te houden.
De hele kamer is ook echt versleten tot op de draad. Papieren zijn stuk, boeken kapot, attributen vernield. Hier zit 0 liefde in terwijl de makers goed genoeg weten wat voor een naam ze om een of andere rare reden hebben. Ze weten dat er mensen het vliegtuig nemen en hun boeken.
Dan zorg je dat je kamer op punt staat, of het nu 60 minuten is of 180, of ik 1 kamer of 200 gespeeld heb, dit is gewoon niet netjes..
Tot voor kort kon je the bookstore niet boeken zonder deze eerst gedaan te hebben, maar dat kan tegenwoordig wel. Of je die moet spelen lees je in mijn andere review, maar sla deze aub gewoon over.
De waarschuwing over het verhaal mag je negeren, dat stelt niks voor en het komt toch amper of niet terug in de kamer.
Nee dit was een enorme desillusie.
verone - don't take a breath
17-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 8,5
The chance to see what I see
oodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Verone escape room ligt in een ietswat mindere buurt. Net zoals in de rest van Athene laat je hier best niks van waarde in de auto liggen.
Aangekomen moesten we buiten blijven wachten omdat ze een beetje uitliepen. Jammer want het regende en het was best fris, terwijl we achteraf zagen dat we best binnen hadden kunnen wachten.
Het verhaal start onmiddellijk bij binnenkomst, maar niet op de normale manier. Het was een ietswat vreemde manier tussen thema en toch naar de wc kunnen en de uitleg krijgen.
Persoonlijk zou ik hier de intro normaal houden en dan het spel opstarten.
Wat even later start het spel voor een 2de keer, maar nu op de juiste.
Kamer:
Don’t take a breath is gebaseerd op de film don’t breathe, een horrorfilm van 2016.
Ik had de film niet gezien en heb dat achteraf gedaan. In dit specifieke geval denk ik dat je de kamer meer gaat waarderen als je het op voorhand doet.
Waar ik heel duidelijk in kan zijn is dat dit geen puzzelkamer is. dit is een beleving waarin je amper moet nadenken, maar echt de film gaat meemaken. Je kunt zelfstandig beslissingen maken, maar door middel van externe hulp wordt je wel steed teruggefloten en op het juiste spoor gezet.
De eerste 20 minuten heb ik me hier echt aan gestoord omdat elke vorm van initiatief vanuit onze kant, meteen teniet gedaan werd.
Maar dan besef je dat dit iets volledig anders is, wij zijn de hoofdrolspelers van de film en wij gaan stap voor stap herbeleven van er in de film gebeurd.
Het interieur (en dat zeg ik nu dat ik de film gezien heb) is werkelijk spot on. Je waant je echt in een oud huis en hoewel de kamer de film niet 1 op 1 volgt, is het ongelofelijk goed gedaan.
De acteur speelt zijn rol met overtuiging en we spelen het spel daarom graag correct mee.
De interactie is met momenten heel goed en leidt tot spannende, maar ook lachwekkende situaties.
De kamer neemt ons goed meer doorheen de film en met een heerlijk euforisch gevoel verlaten we hem dan ook.
Conclusie:
Als je deze kamer bedoeld om al puzzelend doorheen de kamer te komen, boek je best iets anders.
Don’t take a breath is een echte beleving met jou als hoofdrolspeler. Ze zitten vast aan een script en je doel bestaat enkel om opdrachten uit te voeren.
Of dat erg is weet ik niet, maar de sturing van bovenaf was voor mij net te fel aanwezig en haalde het vrije wil concept volledig weg. Ik had liever iets meer vrijheid gehad en de interactie met de acteur willen testen hoe hij zou omgaan met jouw manier van spelen. Kleine aanwijzingen zijn natuurlijk prima, maar continue het begeleidend handje was net teveel.
Wat ook beter kon was het masker van de acteur dat veel realistischer zou kunnen als nu. Als je vanaf moment 1 al iets hebt: dit is nep, dan gaat dat gevoel niet meer weg.
Maar dit is wel een must do als je er van houdt en daar bent.
station 33 - wake up
16-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 3,5
Onveilig!
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Deze room ligt echt wel in een vieze buurt. HEt is dat het teken van de room ons echt opviel, anders waren we er zo voorbij gelopen.
De kamer start vanaf het moment dat de deur open gaat, maar neem die start maar met een korreltje zout.
Het verhaal wat de site brengt vertelt een leuk verhaal, beeld wat zaken uit, maar eens daar zie je er niks van terug. Het verhaal is echt een excuus om te kunnen doen wat ze willen eens in de kamer. Verwacht dus geen station om een mooie entree.
Maar goed, deur open en het verhaal begint op een aparte manier.
Dan krijg je dat ongemakkelijk stuk dat alles eigenlijk in thema moet blijven, maar omdat iemand nog naar de wc moet slokt het verhaal en ben je in no time aan het praten over wat de mcDonald’s in Nl heeft in verhouding tot Athene….
Kamer:
Het verhaal gaat uiteindelijk verder en het wordt tijd voor een goede nachtrust in de kelder van dit oude gebouw.
Ik ben niet een persoon die zich snel onveilig voelt in rooms, maar hier begonnen ze me wel te testen. Er zijn hier wat zaken in het begin gebouwd waar je je te wat vragen bij stelt moest het misgaan.
Ik snap dat mensen dit onthalen als tof gedaan etc, maar als je erover gaat nadenken…. enfin, we gaan door.
Deze kamer is werkelijk een ratjetoe van zaken waar je kop nog staart aan kan knopen. Ik had geen flauw idee wat we stonden te doen, laat staan waarom.
Nog iets wat ze hier niet kunnen is doseren. Waar de andere horror belevingen echt wisten dat less more is, dachten ze hier net het tegenovergestelde. Het gevolg is dat je niet meer de spanning voelt die ze zou moeten voelen> Sterker nog, je zegt hardop: jaja we hebben je gezien, ga nu maar weg.
De puzzels onderweg wisselen wat af tussen leuk en raar, maar hebben bijna nooit niks met het thema te maken.
Opnieuw zit er verderop in de room een stuk in waar je weer van denkt: waarom? Puur omdat het kan, maar weer geen enkele reden en opnieuw een punt dat ik achteraf ook aangehaald heb, wat als er iets gebeurd. Je zit echt fysiek opgesloten en kan er zonder hulp niet uit.
En dan sta je plots terug waar je begonnen bent, maar verhaaltechnisch klopt dat voor geen meter.
Conclusie:
Station 33 lift duidelijk mee op de hype dat Athene voor horror kamers staat. Alleen slaan hun de plank volledig mis.
Het verhaal is overbodig en puur een gimmick om te kunnen doen en laten wat ze maar willen, de uitvoering is mager en slecht gedoseerd en ze willen maar niet snappen dat wat je niet ziet enger is dan continue in je gezicht te lopen schreeuwen.
Maar het ergste is nog dat deze kamer gewoon onveilig is. 2 constructies kunnen echt gevaarlijk zijn als ze misgaan en zijn al zeker niet dummy proof.
En iemand fysiek opsluiten zonder noodstop of manier om er zelf uit te geraken kan echt niet.
Het cijfer is dan vooral laag door de laatste opmerkingen.
Je kan hem doen, maar persoonlijk liet ik hem links liggen.
trapped chalandri - experimentum x
16-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 5,5
Hamsterkooi X
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Trapped Chalandri ligt in een redelijk rustig gebied.
Iets verder, aan de rechterkant, ligt een klein restaurantje dat zeker een aanrader is. Ze spraken geen Engels, maar met wat wijzen en google translate lukte het best aardig.
De escape room zelf heeft een van de meest lelijke ontvangstruimtes die ik ooit gezien heb. Ongezellig, kaal en kil.
De mensen zelf waren wel heel vriendelijk, er zijn grote lockers en een propere wc.
We zaten ook met een reden in deze lelijke ruimte, ze willen het einde van een bepaalde kamer verborgen houden. Op zich prima, maar het had wat gezelliger gemogen.
Laat ons hopen dat de kamer er beter uitziet.
Kamer:
De kamer start met een stukje acteerwerk van het bovenste schap, niet dus. Onze 2 GM’s deden wel hun best, maar het was zo slecht dat het lachwekkend werd. Het voegde weinig toe en ik was blij dat we konden beginnen.
Deze kamer werkt wat anders dan normaal. Je krijgt een bepaalde tijd voor een bepaald gedeelte en hoe sneller je die ruimte uitspeelt, hoe meer punten je krijgt. Voor hints gingen er dan weer punten af.
Leuk, alleen wil je dan ook weten hoeveel punten er voor elke ruimte staat, wat si bv. een goede score etc. Nu records zijn niet aan mij besteed, ik wil me lekker amuseren, dus kom maar op met dit experiment.
De kamer start sterk, je kan meteen opsplitsen, het ziet er tof uit en het is duidelijk wat we moeten doen. De aankleding is minimaal, beeld je een lege ruimte in met wat buiswerk. Eigenlijk was dit een levensgrote hamsterkooi met de nodige speeltoestellen.
Maar ok, dat kan gezien het thema en ook verderop in de room was samenwerken, handigheid en een goede breinbreker aanwezig.
De kamer wordt moeilijker naarmate je verder komt en ook de logica wordt helaas vager. Ondanks dat gezegd werd van niet, heb je in een bepaalde ruimte iets dubbel nodig, let hier dus op.
Qua puzzels wisselen ze wel goed af en er zitten echte pittige puzzels bij. 1 puzzel was wel zo vaag dat we ons echt afvragen hoe je hier zelf op kan komen. We hebben het ook gevraagd en de GM zei ook dat ze deze hint altijd moesten geven en dat is niet echt ok.
Het einde, dat je niet doorhebt, is weer een bonte verzameling van puzzels en voor je het weet sta je plots terug buiten.
Conclusie:
Experimentum x is in de basis een doe, denk en samenwerk kamer zonder de poespas. Je ondergaat een experiment om te zien hoe je door een veld vol raadsels geraakt in een zo snel mogelijke tijd.
Er zit verder geen verhaal in, geen sfeer, geen samenhang. Het is een hoop random puzzels en een klok.
Al puzzelend heb ik me hier prima vermaakt, maar daar houdt het op.
Ik had het tof gevonden als we een soort van progressiebalk hadden gehad van hoe ver we zaten en hoe goed we het deden. Het was tof geweest als de puzzels allemaal gelinkt waren aan een specifiek doel. Denk aan zintuigen, inbreken, out of the box denken, behendigheid, maar dan telkens met een duidelijke boodschap.
Bv.: In deze ruimte testen we jullie op vlak van inbreken en samenwerken. Dan wisten we een beetje hoe en waarom.
Het einde is plots en je bent wat verbaast dat het gedaan is. Je krijgt uiteindelijk een score, maar ook geen uitleg hoe ze aan dit getal gekomen zijn.
Ook daar weer zou het tof geweest zijn om een soort testverslag te krijgen met bv. ruimte 1 8930/10000 ruimte 2….
Of je hem moet spelen… ja misschien wel, zeker met 4 is hij uitdagend en leuk.
Verwacht gewoon niet teveel.
escapepolis - creepy store and the lost souls
16-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 7
Mits wat kleine aanpassingen, leuke kamer.
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Trek ook voor deze kamer wat extra tijd uit kwestie parkeren
Escapepolis was deze trip de kamer met de beste graphics. Hun website, hun kamer posters, alles trok me meteen naar deze kamers.
Ook daar hebben ze echt een gezellige ontvangst en een geweldig fotomoment.
Na ons avontuur hielden we ons hart vast voor The Creepy store.
Kamer:
De buitenkant van de kamer is al leuk gedaan en ook binnen vergaap je je aan de details. Dit is echt een heel mooie kamer.
De “spiegel” waar we mee moeten communiceren ziet er dan weer verschrikkelijk slecht uit en is een glasplaat met alu folie achter.
2 zaken vallen meteen op :
1, het is net of ze hier niet kunnen kiezen tussen een Harry Potter achtige ruimte, een creepy store of een moderne kruidenier.
Aan de ene kant staren ons ouderwetse figuren toe op oude schilderijen, zien we reclame voor coca cola en staat de rek vol met ouderwets en modern speelgoed.
2 de puzzellijn in het eerste gedeelte is een ramp als je met meer bent als 2 personen. Je hebt gewoon niks te doen met 4. Na puzzel 1 hebben we gewoon gezegd: ok nu mogen wij een puzzel doen.
Maar dat was te vroeg gejuigd. De logica ging plots volledig de verkeerde kant uit en dat kwam doordat ze heir zaken langs elkaar plaatsen die je nog niet kan oplossen, maar in alles de indruk krijgt dat het wel zo is.
We hebben het geweldige hintsysteem opnieuw op de proef gesteld en hoewel hetzelfde probleem was als bij den Gustave, merkten we in alles dat de GM zijn best deed om het zo goed mogelijk te doen.
De rest van de kamer hebben we bijna bij alles hulp nodig gehad om hier überhaupt uit te geraken. En ook de uitwerking van het verhaal was naar het einde toe erg matig.
Wel zaten hier best veel effecten en techniek in en ondanks dat ik me niet erg vermaakt had, is dit in de basis echt wel een toffe room.
Conclusie:
Niet mijn kamer, maar dat is persoonlijk. Daarvoor heb ik teveel hulp nodig gehad en vond ik dat ze precies niet konden kiezen wat ze nu eigenlijk wouden. Tevens leek het of al hun budget gekropen was in ruimte 1 en de techniek voor later, maar dat de rest van de kamer bijzonder mager was uitgevoerd.
Desondanks zou ik hem wel adviseren om te doen en werd ons achteraf ook Hellivator en the butcher aangeraden. Misschien waren dat de betere keuzes.
escapepolis - gustave eiffel
16-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 3.5
In de basis leuk, maar slecht hintsysteem en onverstaanbare host.
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Trek ook voor deze kamer wat extra tijd uit kwestie parkeren
Escapepolis was deze trip de kamer met de beste graphics. Hun website, hun kamer posters, alles trok me meteen naar deze kamers.
Ook daar hebben ze echt een gezellige ontvangst en een geweldig fotomoment.
Ook de 2 kamers die we boekten trokken mij wel. Ik verwacht natuurlijk geen wereldschokkende ervaring, maar zowel Gustave Eiffel als The creepy store leken me zeer leuke thema’s.
Starten deden we met Gustave Eiffel.
Kamer:
We werden door de GM gevraagd om even te wachten totdat de assistent van Mr. Eiffel ons komt halen. Leuk, maar als dan dezelfde GM om de hoek komt, maar nu met een bril op…. ja, grappig, flauw, i don’t now.
Binnen in de kamer is het echt leuk in thema. Je kan hier zoveel sfeer en detail induwen en dat is deels ook gelukt.
We lossen een lekker binnenkomer op en worden gelijk beloond. Heel tof dit!
Alleen valt de sfeer weg als sneeuw voor de zon omdat iemand hier verzonnen heeft dat het leuk is om door een microfoon onverstaanbare stukken tekst te roepen. We hebben de beste man tot 3 keer toe aangemaand om zachter en rustiger te praten of ermee te stoppen. Maar het resulteerde in nog harder roepen omdat hij dacht dat we hem niet verstonden.
De kamer blijft oprecht heel mooi gemaakt en ik waande me in Frankrijk. Het verhaal neemt plots een wending en dat wordt vergezeld door wat slecht acteerwerk dat knullig is uitgevoerd.
We moeten ondertussen al puzzelend verder en daar wordt ook duidelijk dat je hier met 4 mensen echt met teveel bent. Nu goed, dan maar wat afwisselen :-)
Maar we liepen vast op een puzzel en goed vast. Dat kwam niet doordat de puzzel niet logisch was, maar we zagen het oprecht niet. We liepen vooral goed vast omdat het hintsysteem opnieuw dat roepen was door een microfoon en tig keer zeggen: we can’t understand you, hielp opnieuw niet.
Het werd echt frustrerend irritant en het erge is dat de beste man alleen maar harder zijn best bleef doen.
Moeizaam, maar met succes puzzelden we verder en we liepen opnieuw hopeloos vast op de eindpuzzel die in tegenstelling tot de rest van de kamer een rare logica volgde. Koppel daar hun fantastisch hintsysteem aan en je kan wel raden hoe goed de sfeer nog was.
Uiteindelijk heeft 1 van ons de kamer verlaten omdat het oprecht niet meer leuk was.
Het is met veel moeite en talloze hints gelukt om de eindpuzzel op te lossen, maar ook ik was er klaar mee en veel feedback hoefden ze niet meer te verwachten.
Conclusie:
Het was enorm lang geleden dat ik zo teleurgesteld was in een kamer, want alles zag er best goed uit en het gekozen thema vond ik zeer origineel.
Deze kamer mist op zijn eindpuzzel een logica en zorgt zelf voor de ruis waardoor we verkeerde linken legden.
Maar het echte probleem zat zich hier bij de Gm, die duidelijk niet kon acteren, zowel bij het ontvangst als in de kamer (klein stukje, kamer is zonder acteur, dus laat je daar niet door lokken) maar ook geen groep kon lezen en duidelijk het engels niet machtig genoeg is om te interacteren met een groep.
Laten we hopen dat het bij Creepy store beter zou gaan.
NO EXIT - EL EXORCISTA
15-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 10
Regan, is that you?
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Na de 2 minder goede kamers van No Exit wisten we niet meer goed wat te verwachten van Death Row en El exorcista.
Deze laatste 2 bevinden zich op een andere locatie als de eerste 2, dus ff goed uitkijken als je er heen gaat.
Parkeren kan hier echt in de buurt en om de hoek ligt een soort 24 uur zelfbedieningsrestaurantje (Beat Snack)
De ontvangst is goed aangegeven en ze hebben een kleine kale ontvangstruimte.
De eigenares was er zelf, een gepassioneerde dame die ook meteen aangaf dat er een duidelijk verschil zou zijn tussen de kamers van die ochtend (route 666 en The Mansion)
Na het spelen van Death Row zat de mood er weer helemaal in. We hadden net geluidstechnisch al een voorsmaakje gekregen van El Excorcista en dat beloofde wat te worden.
Kamer:
De kamer start enorm tof en sfeervol. Niet een deur open hier en je staat er, nee dit hebben ze goed uitgevoerd hier met meteen een simpele maar goede puzzel. Gelukkig konden we in deze room op hulp rekenen van de priester die het na het openen van huisnummer 13 plots voor bekeken houdt… zou het dan toch waar zijn wat ze zeggen over dit huis?
Ja en hier bewaren ze de apotheose niet tot het laatste. De exorcist is goed aanwezig in dit huis en dat kon mijn collage Stan wel waarderen. De acteur zit goed in zijn/haar rol en je kreeg in deze kamer continue het gevoel dat iemand je aan het begluren was (buiten de GM). Wat ze hier, net als bij Woman in black erg goed deden, zijn rustmomenten geven. Je beseft het alleen op dat moment niet. Maar op die manier blijft de spanningsboog eigenlijk hoog ipv dat je eraan went.
De puzzels waren nooit echt enorm moeilijk en dat is prima voor dit soort kamers. De afwerking goed, maar kon op bepaalde delen echt wel beter. Vooral de techniek was vaak zichtbaar en dat haalt je bij een goede beleving als deze meteen uit het verhaal.
Er waren ook mindere kanten aan deze kamer.
Het einde is onnodig en voegt niks toe. Op dat moment voelde ik me terug in een halloweenhuis ipv de beleving die ik net 1.5 uur lang had doorgemaakt.
Het geluid is een belangrijk onderdeel bij dit soort kamer. Alleen stond het hier een tikje of 6 te hard.
Dit is wel het dichtste wat je bij de film gaat komen, dus absoluut een aanrader.
Conclusie:
Jullie lezen het al, ben je fan van het boek/film, dan is dit de kamer die je wilt meemaken.
Ik heb me onwijs vermaakt met alles wat ik in deze kamer heb gezien en beleefd.
Hij heeft alleen dat tikje extra liefde nodig en een ander einde om echt bij de toppers van Athene te horen naar onze mening.
NO EXIT - DEATH ROW
15-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 10
Death man walking
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Na de 2 minder goede kamers van No Exit wisten we niet meer goed wat te verwachten van Death Row en El exorcista.
Deze laatste 2 bevinden zich op een andere locatie als de eerste 2, dus ff goed uitkijken als je er heen gaat.
Parkeren kan hier echt in de buurt en om de hoek ligt een soort 24 uur zelfbedieningsrestaurantje (Beat Snack)
De ontvangst is goed aangegeven en ze hebben een kleine kale ontvangstruimte.
De eigenares was er zelf, een gepassioneerde dame die ook meteen aangaf dat er een duidelijk verschil zou zijn tussen de kamers van die ochtend (route 666 en The Mansion)
Terwijl we zaten te wachten hoorden we plots een enorm geluid uit El Exorcista, dat beloofd voor later.
Maar voor nu zijn we hier voor ons bezoek aan de gevangenis. Ik wist bijna niks van deze kamer en was heel benieuwd hoe ze ons hier 100 minuten gaan bezig houden.
Kamer:
We hadden duidelijk de bewaker getroffen op zijn slechte dag en voor een van ons zou het leven hier op aarde snel stoppen.
Hopelijk gaat niet alles zoals bedoelt of de andere rooms worden pp een stukje duurder.
Na de fantastische start met een heel gaaf stukje acteerwerk kon ons avontuur beginnen.
Dit is echt een goede gevangenis escape room, met kernwoorden als creativiteit, behendigheid, out of the box denken en samenwerken als keywords.
Wat ze hier verder heel goed doen is net dat stukje out of the box denken met hun kamer. De maak je borst maar nat voor wat verrassingen.
Heel veel kan ik jullie niet over deze beleving vertellen, laat je gewoon meenemen op dit schitterend stukje acteerwerk in een werkelijk super mooie setting, duidelijk verhaal en goede ontknoping. Je gaat hier de spanning voelen, plat liggen van het lachen (als je een team had zoals wij) en met een adrenaline boost naar buiten komen.
Natuurlijk kan je zitten zeuren of elke puzzel wel even goed past en daar is het antwoord nee op. Naar mate dat we meer naar het einde gaan is de logica versus het verhaal wat zoek, maar dat kon de pret niet drukken.
Alles was gewoon aanwezig om het als team fantastisch te hebben.
Conclusie:
Wat heb ik genoten van deze kamer! De interactie met de acteur, het realisme van de kamer zelf, maar vooral om als team samen te genieten van elke minuut. Dit was eindelijk eens geen enge room, maar een gezonde spannende kamer die we allemaal top vonden.
Dit was echt een verrassing die ik niet had zien aankomen en de beste gevangenisgame met acteur die ik ooit gespeeld heb.
Ook deze is een echte must do als je daar bent. Vergeet de andere kamers op hun andere locatie en speel enkel de 2 hier.
Er zijn er op het moment van schrijven nog 2 in aanbouw.
Dead or alive (een westeenkamer met een humor) en Jigsaw (saw kamer die trouw blijft aan het thema)
Dus mij zien ze hier zeker nog eens terug.
NO EXIT - ROUTE 666
15-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 2,5
Lachwekkend slecht
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Kom hier maar een beetje op tijd, want ook hier kan parkeren een ding zijn.
Ben je te vroeg of wil je nog iets eten, dan ligt er aan dezelfde kant als No Exit aan de rechterkant een heerlijk Gyros tentje. (Psētosynantēsē)
De ontvangst is net zoals overal vriendelijk en deze keer niet in thema.
De ontvangstruimte is heel klein en als hier nog een groep is kan je niet meer zitten.
Binnen is er wel een wc.
Kamer:
Misschien hadden we het toch op een lopen moeten zetten na The Mansion, maar ook onze GM was het niet ontgaan dat we het niks vonden en deze zou nieuwer en beter zijn.
Toegeven, het zag er ook beter uit. Het blijft een product van zijn tijd, maar dat kun je een plaats geven.
Het puzzelt ook lekker weg en als je dan de waterkoker boven ziet komen weet je weer dat we plots in 2014 zitten.
En dan een mooi moment. Ken je dat moment dat GM’s tegen je zeggen, radiators, brandblussers, stopcontacten en het plafond doen niet mee, dat je dan zucht en je afvraagt: welke idioot doet dit.
Wel dat doen die mensen door kamers zoals dit, want hier deed het brandblusapparaat, ja dat rode ding in de hoek, mee. Ik weet niet welke speler uit zijn eigen de brandblusser zou opendraaien, maar wij in ieder geval niet.
Op dat moment moet je er ff mee lachen, maar het kan toch echt niet dat je dit doet.
Hoe verder we in de kamer geraakte, hoe lager hun budget werd. De enige 2 electronische puzzels bleek er 1 stuk van te zijn en de andere waren ze vergeten te resetten zodat hij zichzelf oploste.
Ook het verhaal is te absurd voor woorden.
We hebben autopech, de benzine is op, dus we breken in bij een moordlustige garagist die precies over een uur terug is. Vervolgens kom je hem dan wel in de kamer tegen, ja hoe dan, maar goed en als we alles goed oplossen kunnen we wat benzine meenemen.
Wie verzint dit? Als ik zonder benzine val, ga ik naar een tankstation en tank ik….
Maar goed, product uit 2014 weet je nog…
De kamer is weliswaar beter als de vorige, maar opnieuw slecht afgewerkt, flauwe onsamenhangende puzzels en een verhaal van niks.
Conclusie:
Net als de andere room hier, sla dit aub over. Dit is klaar voor de sloop.
NO EXIT - THE MANSION
15-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 1
Zonde van het geld
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Kom hier maar een beetje op tijd, want ook hier kan parkeren een ding zijn.
Ben je te vroeg of wil je nog iets eten, dan ligt er aan dezelfde kant als No Exit aan de rechterkant een heerlijk Gyros tentje. (Psētosynantēsē)
De ontvangst is net zoals overal vriendelijk en deze keer niet in thema.
De ontvangstruimte is heel klein en als hier nog een groep is kan je niet meer zitten.
Binnen is er wel een wc.
Kamer:
The Mansion, een naam die graag gebruikt wordt en de boel steeds laat tegenvallen als je dan een kamer van 5 bij 5 instapt, maar goed het beestje moet een naam hebben.
Veel goeds ga je er in ieder geval niet over lezen, maar frustratie wegschrijven kan ook fijn zijn.
Dit is echt een kamer uit de beginjaren, dus ik vergeef ze sommige zaken. maar hoe deze kamer ooit op iemands toplijstje is beland…
In d ekamer zelf vindt je de meest random zaken die je kan bedenken. Gammele meubels, ikea spullen, dienbladen van de mcDonald's etc.
De afwerking is duidelijk gedaan door een peuter van 5 want alles is werkelijk slecht gedaan.
Onder een stuk tapijt los tapijt vinden we blote electriciteitsdraden, nagels steken uit het hout en dan spreken we nog niet hoe vuil het is.
Boven zit er een puzzel in de absurd slecht gemaakt is, zo slecht dat hij voor het engelstalig publiek niet op te lossen is en tevens, en dat hebben we aan de lijve mogen ondervinden, niet dummy proof is.
Ook het hintsysteem is net weer als op andere plaatsen een man die met een iets andere stem engels probeert te praten, maar onverstaanbaar is.
Veel meer woorden ga ik er niet aan vuil maken. Blijf hier weg, zonde van je geld.
Conclusie:
Ik weet niet uit welke lijst ik de kamers van No Exit heb gehaald, maar de 2 uit de plaatsje Neos Kosmos mogen meteen uit elke lijst tenzij het de lijst is van slechtste rooms van de wereld.
Het beste aan deze kamer was de gyros tent iets verder op.
CLOCK ESCAPEROOMS - PROMETHEUS
15-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 7
Epische topbeleving
SHERLOCKED HOLMES - THE CURSED WILLY
13-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 5
Laat Willy maar mooi zitten
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Deze escape room ligt langs een drukke weg waar je wat geluk moet hebben met parkeren.
De ingang ligt iets wat verscholen aan de zijkant van een groter gebouw, maar goed zoeken zal je nog van pas komen.
Dit was een van de mooiste (gewone) ontvangstruimtes die we tegen gekomen zijn.
Ook het ontvangst zelf was prima en hier was wel de eerste keer (ondanks dat het overal officieel zou moeten) waar we een mondmasker moesten opzetten. Er was trouwens geen lijn op te trekken wat nu eigenlijk moest en de Grieken zelf namen het er ook niet meer zo nou mee.
We zaten deze dag met een best strak schema, dus het was spelen en weer rijden. Niet de meest gezellige manier, maar het was ff niet anders.
Kamer:
Piraten thema, ik ben benieuwd. Geblinddoekt de kamer in en na een onverstaanbaar verhaal, mochten we beginnen.
Ik moet zeggen dat mijn eerste indruk wel best goed was. Ze hebben de kamer goed aangekleed en het voelt echt aan.
Vol goede moed aan de gang dan maar, alleen bevat deze kamer heel veel ruis.
Net als vele andere kamers in Griekenland is het nooit echt duidelijk wat bij wat hoort (je vindt bv. een 4 cijferige code en dan hanger er 8 sloten voor 4 cijfers, veel succes) We liepen dan ook al snel vast net omdat de kamer een enorm gebrek heeft aan een natuurlijke flow en bijhorende geluksmomentjes.
Ik ben nooit echt fan geweest van een beetje doelloos zoeken door een kamer, zeker als hetgeen wat je zoekt ook nog eens random shit blijkt te zijn. En hoe meer je vindt, hoe erger de ruis werd.
Op een duur hadden we een tafel vol met zooi en amper iets opgelost.
Nog iets waar ze in Griekenland echt dol op zijn: hints door een microfoon schreeuwen door iemand die het engels niet machtig is en om het dan nog wat leuker te maken, doen ze dan ook nog eens met een stemvervormer, lekker handig.
Het zouden lange 70 minuten worden op deze manier .
Maar gaande weg lukte het toch om wat puzzel op te lossen, steeds met hulp en steeds op een manier dat je denkt, wie verzint dit.
Hebben ze hier een hekel aan een goede flow? Wat een kamer kan je moeilijk maken op 2 manieren en dit was voor ons gevoel niet de juiste.
Het zou ook niet helpen dat dit een single room is en dat je dat qua gevoel helemaal geen progressie maakt.
Qua puzzels hebben ze wel geprobeerd om zoveel mogelijk in thema te blijven, maar verhaaltechnisch sloeg het echt nergens op.
De eindpuzzel was opnieuw zoeken, maar het was wel echt samenwerken.
Conclusie:
In de basis was hier alles aanwezig om een leuke piratenkamer te hebben, maar de flow en lintsysteem nekt het en dat zou helaas niet de laatste keer zijn deze trip.
Of het ligt aan ons of de Grieken hebben net een andere logica als wij. Ze combineren graag random zaken, waar je echt van denkt, hoe had ik dit kunnen weten.
Ik zou deze kamer alleen spelen als je van het thema houdt. Voor de rest is er niks bijzonder aan.
Lockhill - THE SANATORIUM
14-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 9
Gestoorde inbraak
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Als laatste van deze dag speelden we nog The Sanatorium.
Zoals ik in de vorige review al schreef is er dus een juiste volgorde van spelen, alleen had niemand de moeite genomen om ons dat even te zeggen. Een echte ramp is het niet, maar voor het verhaal maakt het dus wel wat uit.
Sanatorium kun je in 3 versies spelen:
Day modus: 90 minuten geen horror
Night modus: 90 minuten met beetje horror en makkelijke puzzels
Midnight modus: 150 minuten met horror en moeilijke puzzels
Je kan al raden welke wij gekozen hebben natuurlijk, Midnight baby
Ontvangst is net als bij Voodoo en Mansion in thema en het start bij de deur. De inleiding gebeurd in een kantoortje en is moeilijk verstaanbaar. De muziek staat te hard en hun engels is moeilijk verstaanbaar.
Dit zou de engste room van onze trip worden en ik vroeg me wel af hoe ze dat voor elkaar gingen krijgen en onze verbeelding had al wat ideeën op elkaar los gelaten.
Tijd om het te gaan ontdekken dan maar.
Kamer:
Ja dit was een keer dat ik me hardop afvroeg, waarom… waarom doe ik dit…
De start is nog redelijk braaf en simpel, maar 5 minuten later ging het even door mijn hoofd dat ik deze misschien beter buiten de room kon doorbrengen.
Engheid hoeft ook niet altijd in duisternis te zitten. Je kan verschieten wat een licht en rook kan doen!
Enfin, toch maar even doorbijten dan en net als bij andere rooms leer je het spel ook gaande weg spelen.
Het spelverloop is hier wat anders en wat ik kan meegeven is dat je een redelijk simpele opdracht krijgt en dat je je uiteindelijke ontsnapping positief kan beïnvloeden in tijd.
Dus hoe beter je het doet, hoe sneller je naar buiten mag en dat idee beviel me wel.
De sfeer in deze kamer is fantastisch, het voelt echt onaangenaam en ziekenhuis/ psychiatrische instelling komt goed tot zijn recht.
Ze maken hier slim gebruik van ruimte waardoor alles veel groter lijkt als het eigenlijk is en dat versterkt ook het spanningsgevoel. Het gevaar loert ook achter elke deur en in deze modus zijn er helaas ook consequenties als je niet juist meespeelt.
Dat vind ik steeds wel tof, waar je in veel rooms eigenlijk kan doen wat je wilt, draagt het risico dat je echt gepakt wordt bij aan het correct spelen van het spel.
Wat betreft de puzzels, daar zijn sommige erg goed in thema, maar niet alles. Wat vooral irriteerde is dat doordat je 3 modi hebt, zitten er puzzels in de kamer die je in een bepaalde modus niet kan of hoeft op te lossen en dat is echt een no go.
Het leidt af, zorgt voor ruis en sterker nog, we waren ze aan het proberen op lossen omdat bijna, en de nadruk ligt op bijna, alles info aanwezig is.
De eindpuzzel was echt niet goed. Het is niet duidelijk genoeg, je weet niet of hij compleet is, laat staan wat je er mee moet. Iets van een simpele feedback was genoeg geweest om te weten waarheen of wat er gebeurd was, maar we bleven maar bezig op een puzzel die al blijkbaar 5 minuten opgelost was.
En dan bots je op een redelijk stom hintsysteem en een gm die de taal matig machtig is. Een probleem dat we nog zouden tegenkomen.
Het einde was in puzzel en uitwerking ietwat een domper.
Conclusie:
Aan de ene kant is dit een Entered (Maaseik) maar verder uitgewerkt, aan de andere kant waren er een aantal zaken die beter konden.
Qua engheid zat het hier wel goed, maar de interactie met de acteurs kon veel beter. Je wilt het kat en muis spelen, maar dat moeten de 2 partijen er wel zijn. Het voelde nu vaak iets te leeg aan. Dus het was uiteindelijk niet de engste room van de trip.
Ook waren sommige doorgangen totaal onlogisch, moeten de puzzel die je niet nodig hebt eruit en vond ik het idee van tijd winnen aan de ene kant wel tof, alleen de uitwerking ervan kon veel duidelijker in thema en in feedback.
Als je kamers bij Lockhill gaat spelen, zou ik hem wel zeker meenemen.
De opmerking dat je een extra paar schoenen moet meenemen mag je met een korreltje zout nemen. Tenzij je echt onhandig bent heb je ze niet nodig, nader zeker :-)
COVEN - WOMAN IN BLACK
14-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 9,5
Gebalanceerde horror
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Woman in Black heeft een poster die wat tot de verbeelding spreekt en het is duidelijk dat je deze kamer niet moet boeken als je een vrolijk thema verwacht ;-)
Trek extra tijd uit want deze room ligt in een van de drukste delen van Athene. Wij hebben 30 minuten gezocht naar een parkeerplaats.
Gelukkig (en dit was bijna overal zo) doen ze hier niet echt moeilijk als je 5 minuten te laat bent, al zit dat niet in mijn stijl.
Deze kamer bevindt zich in een apartementsblok en is goed aangegeven. Te vroeg komen heeft hier ook weinig nut, het spel start aan de deur waarna je nog wel de kans krijgt om je spullen op te bergen en de wc te bezoeken.
Ik vind het persoonlijk wel tof dat de sfeer waar de kamer zich in bevindt al start bij binnenkomst. Je went al aan geluiden, de hoeveelheid licht en de atmosfeer zoals de maker het bedoeld heeft.
Na de nodige handtekeningen en uitleg kon ons spel beginnen.
Kamer:
Als advocaten die getest worden of we wel het doorzettingsvermogen hebben dat nodig is voor onze taak, worden we vandaag ingehuurd voor het terughalen van het testament uit een vervloekt huis.
Onze Griekse vriend besluit toch uiteindelijk niet mee te gaan, iets met haunted en vervloekt en plots blijven we alleen achter.
De kamer start rustig en bouwt echt op, althans voor even dan toch.
Ook hier weer weten ze de wereld groter te maken als hij eigenlijk is.
Dat bevalt me wel. Het is fijn om naar iets te wandelen en een deur open te doen ipv een deur open te trekken en te zeggen waar je je zou moeten bevinden.
Door dit schitterend gebied (Griffon Village), dat hier en daar wel net iets beter uitgewerkt had kunnen worden, voelde we de dreiging die uit elk donker stuk zou kunnen komen.
Eens in het huis slaat de sfeer direct om. De kamers is realistisch ingekleed wat bijdraagt aan de sfeer en waar we net nog een lichte spanning voelden, was dat hier wel anders.
Wel zouden we getuigen zijn aan een van de vetste scare op deze trip.
We liepen helaas vast op 1 bepaalde puzzel en daar zat het moment van net gerust voor iets tussen. Na de nodige hulp konden we onze reis verder zetten en net zoals bij andere goede room kom je stilaan meer en meer achter de spelregels.
Opofferen, samenwerken, doe en denk, zoek en leg verbanden, alles komt hier goed tot zijn recht en de puzzels zijn mooi uitgebalanceerd.
Ook de acteur(s) zitten lekker in hun rol en ze weten hier wat subtiel is (iets wat in sommige andere rooms wat zou ontbreken)
Less is more is een goede regel bij horror, laat de verbeelding maar zijn werk doen.
Ook konden zowel de GM als de acteurs ons als groep lezen en de spanning net opdrijven of verminderen naar mate onze progressie.
Toch weet je dat een kamer goed zijn werk doet als je met 4 volwassen mensen staat te discussiëren wie er als eerst ergens door moet :-)
Het einde is net als bij Chapel een goede conclusie, samenwerken en genieten van een heerlijk theatraal stukje.
Ondanks de engheid weten ze je hier toch te laten genieten van het verhaal en krijg je alles goed mee en dat ligt aan een goed gedoseerd script, engheid waneer het past net als de broodnodige rust.
Absoluut een aanrader dus.
Conclusie:
Net als Chapel & Catacombs is dit een echte must do.
Ze hebben hier een redelijk simpel verhaal met 1 opdracht en dat gewoon goed uitgevoerd.
Een mooi decor, goede acteurs en goede effecten zorgden ervoor dat alles geloofwaardig aanvoelt.
Ja hij is eng, maar als je daar tegen kan mag je deze echt niet links laten liggen.
ESCAPED - OTHERSIDE
14-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 7,5
Niet ondersteboven van
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Parkeren kan hier in de straat en het is een rustige buurt.
Het ontvangst was ok en als je iets van tevoren daar bent en ze zijn nog niet open, is er bordspellencafe in de buurt. (op het kruispunt links van de escape room)
Ze hebben hier 2 delen, voor deze room moet je in het rechtse pand zijn.
De ontvangstruimte is prima, er is een wc en na een korte vriendelijke babbel konden we beginnen.
Other side is een kamer die gelinkt is aan Stranger things maar het natuurlijk zo niet mag uitdrukken.
Ik ken de reeks wel en herken er een aantal zaken van, maar daar stopt het.
Kamer:
80 minuten tijd om de gateway voor eens en altijd te sluiten…
Dit was een leuke puzzelkamer met geen grote verrassingen.
Het decor is leuk uitgevoerd en zal de meeste van jullie wel aan de reeks doen denken.
Het parcours dat we aflegden was niet het meest logische en het voelde allemaal wat braaf en rechtlijnig aan.
Je blijft hier qua puzzels niet echt op je honger zitten en zeker achteraf gezien zat hier nog best veel logica in. Je hebt kleine eureka momenten, iets wat we in andere rooms best misten.
Het einde was ietwat een domper, maar opnieuw gaf dit stuk puzzelplezier.
En toch schrijft deze review niet lekker weg. De kamer ontbreekt het een beetje aan een ziel. Ik kan mijn vinger heel slecht leggen op wat er nu voor zorgde waarom deze kamer me niet is bijgebleven.
Ik miste denk ik sfeer, uitschieters, een wauw moment, geur en geluid.
En toch was dit een van de betere puzzelkamers van de trip.
Conclusie:
Kamers en films/series, ik denk niet dat het snel mijn ding zal worden.
Als het dan nog om iets realistisch gaat kan je het nog goed uitvoeren, maar sci fi is zo moeilijk.
Op een of andere manier kan de kamer nooit echt tippen aan de het origineel en dit was er weer zo een pijnlijk geval van.
Het rare is dat de reeks best goede muziek heeft, maar amper gebruikt worden. Laat ze het net nu in Griekenland niet heel erg nauw nemen auteursrecht, dan had deze kamer daar echt baat bij gehad.
Deze kamer miste echt die onderdompeling door rook, muziek en effecten. Zeker als je ziet wat andere rooms hier doen, vooral horror.
Het komt pijnlijk tot zijn recht op het einde en dan verlaat je gelaten de kamer.
Voor de puzzels zou ik hem meenemen in je trip.
WAY OUT ESCAPE ROOMS - ICI TIKI
14-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 7,5
Céline draait zich om
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Ici tike beloofde wat anders te worden als alle kamers die we al gespeeld hadden. Woorden als funny, absurd, crazy, melig kwamen voorbij en mede doordat deze door onze vrienden van escaperoomers.de goed werd aangeschreven ging ik toch al met best wat verwachtingen naar daar.
Ici tiki ligt in een rustige straat, dus parkeren gaat niet echt een ding zijn.
Je kan er naar de wc en ze hebben, tijdens ons bezoek een redelijk bouwvallige, ontvangstruimte.
Het ontvangst zelf was lekker ouderwets en hartelijk.
Maar als ik wat rond keek hield ik wel mijn hart vast voor deze kamer.
Laat het ons erop houden dat het er allemaal nogal houtje touwtje uitzag.
Kamer:
Voor je binnen mag moeten de schoenen uit. Of dit echt nodig is vraag ik me wel af, zeker in het begin zou het de veiligheid net te goede komen.
Eens in de room kreeg ik een beetje wat ik gedacht had. Dit is een hobbyproject en dat zie je aan alles, maar dat hoeft niet te betekenen dat het een slechte kamer is.
Het werd al snel duidelijk dat je niks hier echt serieus moet nemen en dat werd het ook. Een opeenstapeling van grappige momenten, slapstick humor, flauwe mopjes en grappige muziekjes.
Er zitten een ijsberg aan puzzels in deze kamer en we werden als team best uitgedaagd.
Het is hun gelukt om hier een leuk verhaal aan te koppelen en dat ook tot de praktijk te brengen. Over hoe je dat doet moet je allemaal niet teveel nadenken.
Het einde komt wat chaotisch over en vraagt wat rust om het goed tot een einde te brengen.
Conclusie:
Wat deze kamer überhaupt in de terpeca lijst doet is mij een raadsel, zeker met zijn huidige positie. Het voelt haast als een grap aan.
Ben je in Athene dan pak je hem best mee, maar stel je verwachtingen serieus bij. Je gaat je prima amuseren hier en de puzzels zijn prima, maar dit is absoluut geen topkamer.
Niet in grote, al zeker niet in afwerking of onderdompeling.
Dit is een grappig hobbyproject dat origineel uit de hoek komt en dat op een verfrissende vrolijke manier.
ps: Als je hem gespeeld hebt snap je de titel ;-)
Lockhill - chapel & catacombs
13-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 10
Epische topbeleving
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
De kamer bevindt zich op een andere locatie als de vorige 3 rooms en is momenteel de enige kamer hier.
Parkeren kan voor het pand of in de straat en je bent hier net uit het echte centrum, dus minder druk.
Als je hier te vroeg aankomt heb je echt pech en ook naar de wc is dan nog niet mogelijk. Dus hou hier rekening mee.
Ja en dan het echt ontvangst.
Als je aankomt denk je misschien nog, ok is dit het, tof maar niet goed uitgevoerd… maar wat ging dat gevoel snel weg. De ontvangstruimte hier is een klein dorpje en dat is echt fantastisch uitgevoerd.
We worden meegenomen naar de tavern voor wat water, de wc en de broodnodige uitleg voor we Chapel & Catacombs gaan spelen.
Het verhaal begint al in het dorp en de interactie die daarop volgde vond ik fantastisch en zal nog lang blijven nazinderen.
Kamer:
Je begrijpt het al, je geraakt hier niet zomaar in deze kapel en nadat we het nodige gedaan hadden kon onze reis, want dat is het hier, echt beginnen. Het was echt ongelofelijk hoe snel de sfeer naar het echte spannende omsloeg en meteen werden we al puzzelend getest.
Wat volgde kan alleen maar uitgedrukt worden in superlatieven. De kapel is fantastisch uitgevoerd en de muziek, de acteurs en de duisternis, alles is ten top uitgevoerd en zorgt voor een heerlijke start.
We liepen goed vast op 1 bepaalde puzzel die in mijn ogen te moeilijk is voor de setting waar je je in bevindt. Die nekte ff de flow, maar dat kon de pret niet drukken.
Niet alleen zijn de acteurs een ongelofelijke meerwaarde in dit thema, ze zijn vaak ook de hintmachine, maar steeds op een subtiele manier.
De puzzels doorheen de kamer wisselde wat af en waren vaker pittig dan makkelijk. Pittig door de spanning en doordat je het spel juist wilt spelen. Het varieert van doe, denk en zoek en soms de betere hersenbreker.
De muziek in de kamer blijft me nog steeds bij, net als de geur van wierook en het zijn die zaken die de kamer net de tikje extra geven tot die totaalbeleving.
Nu niet alles was fantastisch. Hier en daar kon de afwerking een heel stuk beter en dat zeg ik niet om te zeuren, maar omdat het geen coherent geheel was. Bv de buitenkant van een huisje mooi gemaakt en als je binnen was zag je de techniek en blanke vezelplaten.
Dat is zonde, zeker met zo een sterk verhaal als dit. Ze hebben zoveel moeite gedaan om ons onder te dompelen en dan zijn dit (want het was geen alleenstaand feit) gewoon zonde.
Ergens doorheen dit verhaal maken ze dankbaar gebruik van een bepaalde ruimte, alleen hebben ze de herhalingswaarde ervan een beetje overschat. Nu we begrepen heel goed waarom we dit weer moesten doen, maar het ging wel gepaard met een zucht na de 4de keer.
Het verhaal komt zeer goed tot zijn recht en is, ondanks het bijna totale gebrek aan gesproken taal, erg duidelijk maar tegelijk ze mijden terecht zoveel mogelijk papiertjes of tekst.
Uiteindelijk werd de conclusie gegeven met een epic finale.
Conclusie:
Alleen voor deze beleving zou ik het vliegtuig opnieuw nemen en als ik de ruimte in de planning had, zou ik hem deze trip nog opnieuw boeken, enkel om van alles des te harder te genieten.
Het is een ongelofelijke beleving van 500m2 en die ruimte hebben ze ook nodig om de kamer geloofwaardig te maken.
Het is tevens een van de engste rooms die we gespeeld hebben tijdens onze trip en dat kwam niet door goedkope horror, maar door een fantastisch samenspel van alle acteurs die slim inspelen op ons spel.
Maar het komt vooral door de muziek, de dreiging, de sfeer, de geur, alles samen maakt dat het niet 1 ding is wat het spannend of eng maakt, maar het bereikt een zodanige geloofwaardigheid dat je helemaal opgaat in het spel.
De intro, de sfeer, de acteurs, het stadje, alles komt samen maakt dat dit een beleving is waar je nog lang over na gaat denken.
Zet je over je zorgen heen en sla deze nooit over als je in Athene bent.
Het wordt een van de beste 2,5 uur in je escape carrière en het is zeker een van de beste van Athene.
Lockhill - The voodoo shop
13-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 3.5
Crappy shop
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Onze lijst:
Lockhill: Lockwood manor – The Voodooshop – Chapel & Catacombs - The Sanatorium
Way Out: Ice Tiki
Escaped: Other side
Coven: Woman in Black
Sherlocked Homes: The Cursed Willy
Clock Escape Rooms: Prometheus
No Exit: Route 666 – The Mansion – Death Row – El Exorcista
Escapepolis: Gustave Eiffel – Creepy store and the lost souls
Trapped Chalandri: Experimentum X
Station 33: Wake up
Verone: Don’t take a breath
Paradox Project: The mansion – The Bookstore – The Music Store
Ontvangst:
Deze kamer bevind zich op de derde verdieping van een appartementsblok. Parkeren in de buurt is mogelijk, maar het is een druk gedeelte van de stad, dus trek er wat extra tijd voor uit.
Het is geen typische ontvangst en ondanks dat ze je gratis water aanbieden is er geen mogelijkheid om ff te zitten of achteraf nog na te praten. Je komt aan en het begint. Een wc is er wel.
Dit was onze 2de room hier en ook chronologisch klopte deze in hun verhaal.
Kamer:
Het verhaal begint al in de ontvangst, wat eigenlijk zo niet genoemd mag worden. Het verhaal start bij de deur en alle kamers zijn met elkaar verbonden door de gethematiseerde ontvangst. Ook het personeel is in thema en dat schept een goede verwachting.
Ze maken opnieuw goed gebruik van hun ontvangstruimte om je naar de kamer te leiden, iets wat je in BE en NL bijna nooit zit en echt een leuke toevoeging is.
Maar daar hield helaas het goede nieuws op.
De kamer is werkelijk een aanfluiting als het op gebruikte materialen, en afwerking aankomt.
Het is niet dat je er met 4 personen niks kan doen, maar deze kamer voelde in alles zo ongelofelijk goedkoop en crappy aan dat je eerder naar elkaar stond te kijken van dit kan toch echt niet dan dat je in de sfeer zou zitten van een voodooshop.
Een thema dat trouwens zo ongelofelijk tof zou kunnen zijn. Maar het is een lege ruimte met een paar random kasten en wat zooi erin.
60 minuten luisteren naar dezelfde muziek en puzzels oplossen die vaker geen link met het verhaal hebben als wel.
Ze houden hier ook echt van geplastificeerde papiertjes en laat mij daar nu net een gruwelijke hekel aan hebben.
Ook naar het einde toe werd het helaas er niet beter op en ik was oprecht blij dat ik uit deze kamer was.
Conclusie:
52 euro voor deze kamer met 4 personen klinkt weinig maar het is nog te duur. Dit is echt een snel in elkaar geflanst project en heeft 0 meerwaarde. Tenzij je echt alles chronologisch wilt spelen kan je hem doen, anders sla je het best gewoon over.
Lockhill - The Lockwood Manor
13-4-22
4 personen - ontsnapt
Cijfer : 6.5
Zwaar thema, matig uitgevoerd
Noodgedwongen moet ik wel naar het buitenland om mijn escape honger wat te stillen.
Praag smaakte alvast naar meer en voor we het wisten stond onze trip naar Athene in de steigers.
Athene barst van de escape rooms en je zou hier vlot 10 dagen heen kunnen en niks anders doen.
Wij gingen 6 dagen met een team van 4 en deden 21 kamers waarvan 8 Terpeca top 50 kamers.
Ontvangst:
Deze kamer bevind zich op de derde verdieping van een appartementsblok. Parkeren in de buurt is mogelijk, maar het is een druk gedeelte van de stad, dus trek er wat extra tijd voor uit.
Het is geen typische ontvangst en ondanks dat ze je gratis water aanbieden is er geen mogelijkheid om ff te zitten of achteraf nog na te praten. Je komt aan en het begint. Een wc is er wel.
Kamer:
Het verhaal begint al in de ontvangst, wat eigenlijk zo niet genoemd mag worden. Het verhaal start bij de deur en alle kamers zijn met elkaar verbonden door de gethematiseerde ontvangst. Ook het personeel is in thema en dat schept een goede verwachting.
Alleen de deur al die naar je staart…
Eens in de kamer is het duidelijk dat afwerking en thematisering duidelijk niet meer dezelfde prioriteit hadden.
De kamer puzzels lekker weg al zijn de puzzel veelal gebaseerd op zoeken en lezen in combinatie met cijfercodes die niet altijd duidelijk zijn voor welk slot ze bedoeld zijn.
Er hangt wel een soort spanning in deze kamer, maar je kan je niet indoen van het feit dat je in een bouwvallig appartement staat. Lichten dimmen en enge muziek is niet altijd genoeg. Daarom zit er in deze kamer ook een acteur, maar waar ik vaak schrijf dat dit een goede toevoeging is, was dat bij deze kamer zeker niet het geval.
Het is een gimmick, meer niet.
Het verhaal waarmee je binnengegaan bent is zwaar en komt eens in de kamer niet volledig tot zijn recht. Dat komt veelal doordat de puzzels niet ondersteunend aanvoelen en meer random.
Het einde biedt wel een deel van de conclusie, maar doordat alle kamer hier aan mekaar hangen, moet je voodoo-shop spelen om meer t weten te komen. Of dat nu net geniaal is of frustrerend laat ik in het midden.
Nadeel voor ons is dat wij dus nooit geïnformeerd zijn dat er een juiste volgorde is qua kamers en dus ook het verhaal. Wij spelen nu 1-2-4-3…
Conclusie:
Wij betaalden 52 euro per kamer wat natuurlijk belachelijk weinig is. En toch was er zelfs voor dat geld wat aan te merken, vooral de slijtage van de kamer en hoe vuil het er was. Ja het thema is afgebrand huis, dat trouwens totaal niet tot zijn recht komt, sterker nog, het is totaal ongeloofwaardig, maar dat maakt niet dat je met alles weg komt.
Ook het personeel in thema is niet meteen duidelijk wat de toegevoegde waarde is.
Als je hier toch bent voor Sanatorium, kan je opteren om Lockwood mee te nemen en tenzij je het hele verhaal echt wil meekrijgen zou je Voodoostore kunnen spelen, al zou ik die laten voor wat het is.
